Mijn dromen kwijt door mijn scheiding, of toch niet?

Ik dacht echt dat ik al mijn dromen was kwijtgeraakt door mijn scheiding. Dat ze als zeepbellen uit elkaar waren gespat. Zo voelde het toen, zeker midden in de hele rollercoaster van de scheiding zelf. Maar nu, jaren later, weet ik dat het helemaal niet zo is. Ze zijn niet weg, ik ben ze niet kwijtgeraakt. Ik heb ze zelfs alsnog (deels) waargemaakt of ze zijn veranderd. Ze zijn aangepast aan de omstandigheden.

Zo belangrijk

Twee dromen waren heel belangrijk voor me. De eerste is dat ik na de geboorte van mijn kinderen wilde stoppen met werken en van alles op school zou gaan doen. Overblijfmoeder, voorleesmoeder en wat er nog meer mogelijk is.

De tweede droom is om samen met mijn partner, onze kinderen, hun partners en kleinkinderen rond de kerstdis te zitten. Zoals ik dat ken met mijn ouders en nog steeds meemaak. Inmiddels met vier generaties.

Veel meer pijn dan het verlies

De tweede droom zal nooit uitkomen, want dat maakt de scheiding onmogelijk. Dat heeft me heel lang erg veel pijn gedaan. Nog veel langer dan het verlies van mijn relatie dat heeft gedaan. Ik ervaar nu het gevoel van deze droom samen met mijn kinderen. Wij vormen nu ons gezin. Wie weet beleef ik het in de toekomst met een partner en zijn kinderen erbij. De droom is niet verloren gegaan, hij is bijgesteld. Dat is goed.

Omdat mijn scheiding kort na de geboorte van ons tweede kind plaatsvond, was stoppen met werken geen optie. Ik moest zelfs meer gaan werken. Ik had een dag in de week vrij en op die dag las ik voor op school, ging soms mee op een uitstapje. Kon ik gelukkig toch iets doen.

Toch een van de dromen, jaren na mijn scheiding

Na een aantal jaren van herstellen, kreeg ik meer energie. Vanaf dat moment ben ik me nog actiever in gaan zetten voor school. Ik werd lid van de ouderraad en na verloop van tijd voorzitter. Ik kocht extra vakantiedagen om bij zo veel mogelijk activiteiten aanwezig te zijn. Ik werd de vaste fotograaf. Dat zorgde er gelijk voor dat ik mijn hobby fotograferen meer kon doen. Ook ging ik mee met beide schoolkampen van mijn kinderen.

Als voorzitter van de ouderraad mocht ik ook altijd even wat zeggen na de musical, de afsluiting van groep 8. De jeugd huilde over het elkaar straks moeten missen. Ook ik vond het een bijzondere ervaring en een beetje emotioneel, want toen mijn jongste van school ging was ook voor mij de ‘schooltijd’ voorbij.

De droom is klaar

Ik kijk er met plezier op terug en mis het soms echt wel. Niet meer ‘juf’ te worden genoemd of ‘moeder van Sander/Marije’. Kinderen die graag of juist helemaal niet op de foto willen. Het begeleiden van Sint en zijn Pieten of de verklede leerkrachten voor de vossenjacht. Watergevechten. Pannenkoeken eten. En zo veel meer.

Deze droom is niet helemaal gegaan zoals ik hem had bedacht, maar toch voor een heel groot deel uitgekomen. En ook nog eens op mijn eigen kracht. Naast mijn werk, mijn gezin, een narcist in mijn leven, het leszwemmen, de sporten van de kinderen etc. Daar ben ik heel blij mee en trots op.

Hoe is het met jouw dromen?

Ik hoor zo vaak van mijn cliënten dat ze het gevoel hebben door hun scheiding hun dromen te zijn kwijtgeraakt.  Zeker als ze te maken hebben gehad met een narcist. Je dromen zijn een onderdeel van wie jij bent. Wat betekent dat je, als je dromen kwijtraakt, je ook een deel van jezelf verliest.

Wil jij jezelf en je dromen weer terugvinden? Wil je nieuwe dromen bouwen? Ik nodig je van harte uit samen te kijken wat je hiervoor nodig hebt. Klik hier om een focussessie aan te vragen.

Wil je reageren op dit blog? Je bent van harte welkom. Dit blog staat openbaar, je reactie ook.