De 8 fases van rouw na de relatie met een narcist
“Het licht was uit je ogen” zei een collega tegen me, een half jaartje na mijn scheiding. En ze zei dat ze het weer zag. Ik voelde me inderdaad beter en was daar blij mee. Ik dacht dat ik het ergste had gehad, maar dat viel vies tegen. Het rouwproces had nog meer voor me in petto. Ik kwam pas uit de eerste fase.
Je rouwt niet alleen als je een dierbare aan de dood verliest, maar ook bij andere vormen van verlies. Je baan, je jeugd, je gezondheid, je vitaliteit, je relatie. Dat laatste staat met stip op twee. Ook als je er zelf voor kiest.
Zo veel te verliezen
Bij een scheiding raak je zo veel kwijt: je partner, je gezin, het leven dat je kende, je gezamenlijke vrienden, financiën, je toekomstbeeld. Mogelijk ook je huis, je woonplaats, (schoon)familie. Je verliest (een deel) van je identiteit, je autonomie, je gevoel van veiligheid. Je dromen en verwachtingen.
Dat geldt dubbel en dwars als je uit een relatie met een narcist komt. De balans tussen geven en nemen raakt daarin ernstig verstoord. Je hebt vooral gegeven in de hoop dat het goed zou blijven gaan met je partner, met jullie relatie. Met de hoop dat je dit terug zou ontvangen en/of dat het weer zo zou worden als in het begin. Je hebt je met hart en ziel ingezet voor een illusie. Dit alles maakt je rouwproces nog rauwer.
Er doorheen gaan
Een rouwproces kent acht fases. Het is belangrijk deze te kennen, zodat je weet welke stappen je hebt te nemen. Doe je dat niet, dan krijg je steeds meer te kampen met emotionele en fysieke klachten. Ook neem je de brokstukken mee in een volgende relatie. Als je weet waar je doorheen hoort te gaan, dan kun je de juiste stappen nemen. En, als je te lang in bepaalde fases blijft hangen (professionele) hulp zoeken.
Acht fases van rouw na de narcist:
1. De fase van ontkenning
Soms vindt dit al plaats tijdens de relatie. Je mist signalen van je partner dat de relatie niet klopt. Je leeft meer als broer en zus of juist als hond en kat. Je herkent het narcistische gedrag van je partner niet. Je zal het wel verkeerd zien of trekt het naar je toe.
Als je partner wil scheiden, kun je er met je hoofd niet bij. Je vraagt je steeds maar af waarom het zo is. Je hebt nog hoop dat het goedkomt. Een relatie met een narcist geeft na afloop nog veel meer twijfels. Zie je het wel goed? Is hij of zij wel een narcist? Ligt het niet aan jou? Ben je het niet zelf? Hoe iemand zoiets kan doen? Waarom bij jou?
Bescherming
Ontkennen is een beschermingsmechanisme. Wat je nodig hebt, is duidelijkheid over de reden waarom de relatie is beëindigd. Daar kun je je ex-partner om vragen, maar soms krijg je geen antwoord. Bij een narcist is die kans heel erg klein of zal het nooit gebeuren.
2. De fase van boosheid
Deze fase is een periode van protest. Je bent zo vreselijk kwaad op je ex-partner. Je hebt gedachten van wraak. Je stelt je onredelijk op. Dit maakt het maken van afspraken rond de scheiding heel lastig. De kans bestaat zelfs dat je het afreageert op de mensen om je heen waardoor je de banden beschadigt. De narcist maakt hier gebruik van. Zijn of haar gedrag escaleert tijdens en na de scheiding waarbij jouw emoties inzet zijn. Hij of zij kent al jouw knoppen om jouw boosheid te cultiveren.
Zoveel makkelijker
Boosheid is (net als ontkennen) een beschermingsmechanisme. Je hoeft niet naar jezelf te kijken. Het is makkelijker dan gevoelens van verdriet of pijn. Het zet aan tot actie. Dat is de uiterlijke vorm van boosheid. Het is echter zaak je boosheid te voelen, erdoorheen te gaan. Doe je dat niet, dan maakt het je lijf kapot en wellicht ook je relaties.
Met het laatste speel je de narcist in de kaart. Deze wil je juist graag isoleren van de mensen om je heen, zodat je weer afhankelijk wordt van hem of haar. Rouw en gun de narcist dit niet. Omarm je boosheid, doorvoel het. Ontlaad je boosheid. Lukt dat niet, blijf er dan niet mee lopen. Zoek (professionele) hulp.
3. De fase van verdriet
Je realiseert je dat het over is. Het is tijd om je (ex-)partner los te laten. Maar verdriet en pijn voelen we liever niet. We stoppen het weg door hard te werken, veel stappen en/of te Netflixen, door het te verdoven met eten, shoppen, alcohol en/of drugs.
Ook bij verdriet is het zaak het te doorvoelen. Ja helaas, je zult er doorheen moeten. Anders gaat het ten koste van je energie, je weerstand. Ook verdriet speelt je parten bij de praktische scheiding, in het sterk staan tegenover narcistisch gedrag en maakt het je lastig om bijvoorbeeld je kinderen op te vangen. Vergeet niet dat deze ook in een rouwproces zitten. Er doorheen gaan maakt je leven lichter. Je komt verder.
4. De fase van machteloosheid
Doordat je steeds meer beseft dat je oude leven zoals je dat kende voorbij is, ontstaat er een gevoel van machteloosheid. Zelfs van depressie. Je voelt je zo waardeloos.
Veel slachtoffers van narcisten krijgen te maken met zelfverwijten. Je doorziet wat er is gebeurd en wat het met je heeft gedaan. Hoe je jezelf bent kwijtgeraakt. Waarom heb je het niet gezien? Waarom heb je toegestaan dat iemand zo met je omging, zonder liefde en respect voor jou? Waarom ben je zo lang gebleven? Hoe heb je jezelf zo laten wegcijferen?
Je begrijpt jezelf niet
Je bent boos op jezelf. Je hebt spijt dat je zo veel jaren van je leven hebt weggegooid. Je voelt je wellicht een mislukkeling. Daarnaast kun je merken dat je nog steeds om hem of haar geeft. Je mist hem of haar terwijl hij of zij zo slecht voor je is. Je snapt niets van jezelf.
Dit komt doordat je hormoonhuishouding overhoop ligt. De stoffen die passie en angst veroorzaken nemen toe, waardoor je je liefde alleen maar heviger ervaart. Je kunt alleen maar denken aan de mooie momenten samen. Al kan dat met een narcist een stuk minder zijn, het werkt wel mee. Dit maakt het lastig voor je. Zeker om los te breken als de narcist je met mooie woorden en beloftes probeert terug te krijgen. Je vervalt in je oude hoop. De kans bestaat dat je teruggaat. De meeste mensen hebben zeven tot acht pogingen nodig om écht weg te blijven.
Er alleen voor staan
Wat ook machteloos maakt, is dat je mogelijk zo veel mensen bent kwijtgeraakt. Vaak al tijdens de relatie. Of ze zijn er wel, maar kunnen je niet helpen en troosten. Ze zien een heel ander beeld van je ex-partner, kennen en/of begrijpen narcisme niet. Wellicht zijn ze door hem of haar beïnvloed. Voor je gevoel sta je er alleen voor.
Dit kan leiden tot pure lichamelijke pijn. Of verdoving, slapeloosheid, niet kunnen eten. Of juist heel veel eten. Je zwakke plekken spelen op. Je kunt je heel slecht concentreren. Het wordt moeilijk om te werken, om sociaal te functioneren. Je kunt nergens van genieten.
5. De fase van apathie
Deze fase is het vervolg op de fases 3 en 4 of loopt ermee samen. Boosheid en verzet hebben niet geholpen en gaan over naar ziekelijke onverschilligheid. Je hebt geen kracht meer om te reageren op emotioneel, sociaal en geestelijk gebied. Je vraagt je wellicht af of je leven nog wel zin heeft. Of de pijn ooit overgaat.
Ook in deze fases schuilt een rouwtaak: het doorleven van de pijn en verdriet en alle andere gevoelens. Het is onmogelijk om iemand die je hebt verloren, waar je zoveel van hebt gehouden, waar je je met hart en ziel voor hebt ingezet, waar je jezelf voor hebt weggecijferd, bij wie je je zo kwetsbaar hebt opgesteld, om daar geen pijn over te voelen.
In alle hevigheid doorvoelen
Juist door het omarmen van je gevoelens kun je de situatie stap voor stap accepteren. Geen redenen, smoezen en/of uitvluchten meer verzinnen. Niet meer verstoppen en verdoven. Niet bagatelliseren. Niet focussen op het verdriet van de mensen om je heen. Nee, je hebt het te doorvoelen. In alle hevigheid. Doe je dat niet, dan gaan ze op een steeds heviger manier aandacht vragen via emotionele en lichamelijke klachten. Ook neem je het mee in al je relaties.
Ben je hier bang voor? Duurt het te lang? Is het te heftig? Vraag hulp. Je bent dat waard. Troost is een van de belangrijkste antwoorden op rouw. Dat helpt je goed door je rouwproces te komen. Het is heel belangrijk dat je weer leert te ontvangen. Houd jezelf niet groot, laat je troosten. Ga praten met je familie, zoek je (oude) vrienden weer op. Ga naar je huisarts, een professional bekend met narcisme.
6. De fase van acceptatie en berusting
Het is zoals het is. Er is geen weg meer terug. Deze onomkeerbaarheid beseffen is heel belangrijk. Doe je dat niet, dan blijf je hangen in hoop en twijfel.
Als je de situatie accepteert voor wat het is, kun je er objectiever tegenaan kijken. Er is geen hoop meer. Dat wil je ook niet meer. Je wilt niet terug naar de persoon die je zo beschadigd heeft. Deze fase geeft rust en de kans om afscheid te nemen van wat was. Je krijgt weer meer energie, weerstand en rust in je leven. Er komt ruimte om vooruit te komen.
Lief zijn voor jezelf
Dit is ook de tijd van zelfvergeving. Je kunt het verleden niet terugdraaien. Het is gegaan zoals het ging. Jezelf blijven verwijten, zelfkritiek, veroorzaakt stress. Je raakt gefrustreerd. Dat is zo jammer. Wees lief voor jezelf. Je hebt gedaan wat onder die omstandigheden het beste was. Je hebt ervan geleerd.
7. De fase van oriëntatie
Je gaat je richten op je toekomst, je kansen. Je emoties zitten minder in de weg en je kunt bouwen aan een nieuwe balans. Je oriënteert je op de stappen die je kunt nemen. Welke dromen heb je? Hoe maak je ze waar?
Stel je in op de veranderingen, zoals dingen alleen doen en organiseren. Stel je verwachtingen bij en neem de regie van je leven weer terug. Zeker naar de narcist. Laat jezelf niet meer in het web trekken. Je neemt verantwoordelijkheid voor je leven. Neem stappen om je dromen waar te maken, onderneem nieuwe dingen.
Ook achteromkijken
In deze fase van het rouwproces komt er ook ruimte om terug te kijken op de dingen die wel goed zijn gegaan, waar je wel succes had, waar je wel blij mee bent. Niet alles is verloren gegaan, al heb je dat wel even gedacht.
8. De fase van uitdaging
Een nieuwe start geeft een nieuwe uitdaging. Je hebt een heel proces achter de rug, je kent je grote herstellingsvermogen. Je weet hoe krachtig je bent. Je hebt de eerste stappen gezet in je nieuwe leven. Los van de narcist. Het komt nu op jou aan. Alleen jij kan het doen.
Dit is ook de fase bij uitstek voor zelfonderzoek. Om jezelf weer te ontdekken, op te bouwen. Om te kijken met welk gedrag jij (on)bewust het narcistische gedrag in stand hield en wat je daaraan kunt doen. Om te achterhalen waarom je narcisten aantrekt, zodat je de oorzaak kunt helen en herhaling kunt voorkomen.
Je neemt je eigen leven in handen, zodat je weer kunt genieten, onafhankelijk van anderen. Niet dat je geen anderen nodig hebt in je leven, maar je hebt altijd jezelf om op terug te vallen. Dat maakt je weerbaar en standvastig en niet meer manipuleerbaar.
De fases lopen door elkaar
De fases van een rouwproces volgen elkaar helaas niet netjes na elkaar op. Ze lopen door elkaar heen. Sommige fases doorloop je meerdere keren. Een gemiddeld rouwproces duurt twee tot drie jaar. Na een relatie met een narcist kan dat nog veel langer zijn. De genoemde tijd is een gemiddelde en voor iedereen anders.
Er zit geen deadline op
Hoe diep en hoe lang het rouwproces bij jou duurt, is niet bij voorbaat te voorspellen. Ook niet alle fases komen even hard binnen. Het is afhankelijk van hoe je in het leven staat, wat je levenservaring is, hoe goed je je gevoelens kunt omarmen. Ook de duur en de intensiteit van de relatie is belangrijk. De mate van hulp, steun en troost die je krijgt. Voor iedereen is het anders. Er zit geen deadline op
Helaas is de wereld om je heen al snel klaar met je rouw. ‘Ben je er nu nog niet overheen?’ of ‘Genoeg vis in de zee’ helpt je niet verder. Alsof je je niet zo mag voelen. Alsof je gek bent. Krijg je daar er ook nog eens bij.
Moeite met rouwen?
Heb je het idee dit niet zelf te kunnen en/of het gevoel te blijven hangen in het rouwproces? Blijf hier niet mee zitten. Praten helpt. Zeker met iemand die weet waar je doorheen gaat. Die je niets hoeft uit te leggen over narcisme, waarbij je je niet hoeft te verdedigen. Plan een focussessie met me in. Dan kijken we samen hoe ik jou hierbij kan helpen.
Wil je reageren op dit artikel? Voel je welkom. Zowel het artikel als je reactie is openbaar. Je kunt altijd anoniem reageren. Je naam en mailadres worden nooit geplaatst.
Dank je voor dit artikel!! Zo erg herkenbaar!!! Het lastige vind ik echter dat je hiernaast ook nog eens doorheen een afkickfase moet van het stockholmsyndroom…als afkicken van drugs … Heb je hier toevallig ook een blog over geschreven? Vind het heel lastig….lees soms dat emdr kan helpen?
Beste Lieke, dank je wel voor je reactie en je vraag. Over verslaafd zijn aan een narcist heb ik dit artikel geschreven. Daar staan tips in die je kunnen helpen, maar vaak is meer nodig. Bijvoorbeeld 1op1 coaching. Ik weet niet of EMDR helpt bij het Stockholmsyndroom. Ik werk er zelf niet mee. Ik hoor over EMDR goede en minder goede berichten. Bij een helpt het wel de angel uit situaties te halen, bij anderen niet. Dat is toch een kwestie van uitproberen. Heel veel sterkte ermee. Warme groet, Willy
Beste lieke wat jij beschreven hebt dat voel ik ook het gevecht met jezelf om daar af te komen is zo moeilijk en begrijp mezelf niet als ik iets ap naar hem krijg ik het tienvoudig terug zo dat je je weer slecht voelt ik wil afstand maar lijkt af en toe een verslaving en dan weet ik het niet meer ik heb alles meegemaakt en vecht nog steeds tegen dat pleasen hoop dat t ooit over gaat en mezelf weer kan vinden .liefs lidia
Beste Willy, zit steeds te lezen over Narcisme. Heb zelf besloten na 4 jaar om weg te gaan uit deze Relatie, maar het heeft zó een impact op mij. Het is nu 2 Maanden geleden maar voelt als 2 Jaar. Ben van binnen dood. Ben op Vakantie geweest maar dit vind er l me zwaar, ik ging alleen en kon niet genieten. Ik MOET hier doorheen dat weet ik maar op dit moment ben ik bang dat ik er niet uitkom.
Beste Nellie, dank je wel voor je reactie. Heb je hulp hierbij? Als je wilt, kunnen we elkaar spreken via een focussessie. Mogelijk dat ik je kan helpen. Warme groet, Willy
Hoi Nellie, ik ben 4mnd verlost van een stille narcist. Vreselijk, ik ben nerveus trillerig en soms zie ik het niet meer zitten. 7 jaar samen geweest, vreselijk verliefd de eerste 2 jaar en toen ging het masker af. Durfde geen ruzie te maken want dan zou hij weer zeggen ‘je maakt altijd ruzie’. Ik ben steeds aan het pleasen geweest, ik durfde niet weg, ook zei hij vaak ‘ik hou anders van jou dan jij van mij.’ Kan dat ook, dacht ik dan, dus eigenlijk mijn eigen schuld. Durfde niet weg te gaan, bang voor de eenzaamheid. Toch gedaan en ben er ziek van, maar het zal goed komen.
Goed dat je je uit, Marga, en anderen een hart onder de riem steekt. Wat je schrijft, is heel herkenbaar narcistisch gedrag, vooral de schuld altijd bij de partner leggen. Goed dat je weer op eigen benen staat, hoe trillerig ook. Dat helpt je te herstellen. Wil je daar hulp bij, dan ga ik het graag het gesprek met je aan. Klik hier om een focussessie met met aan te vragen. Sterkte, warme groet, Willy
Hallo Willy, wat fijn dat ik nu dit stuk lees! En hoe t me weer tot een beetje kalmte brengt.
Ik ben nu 6 jaar uit de narcistische relatie die 23 jaar geduurd heb. Ik heb t de eerste jaren heel zwaar gehad maar ik ging erdoorheen. Alle handgrepen aangepakt. En ik dacht oprecht dat ik t los had gelaten. Maar ik lijk terug bij af. Daarbij zit ik op mn hoogtepunt van ” De Overgang”
(ik ben vorige week 50 jaar geworden :)) ik heb mn oude gedrag ongemerkt snel weer opgepakt en t lijk wel of ik opnieuw moet verwerken. Voel me weer een niks, een nono enz. Ik moet wel zeggen dat t geen 24/7 is zoals 6 jr geleden. Maar 500 negatieve gedachtes per dag heb ik er zeker wel over. Is dit iets wat vaker voorkomt?
Hoop dat mijn vraag niet al te gek is.
Ik ga ook een focussessie plannen! Wat onwijs fijn dat dit mogelijk is.
Dank! X
Beste Diana, dank je wel voor je reactie en je openheid. Mijn ervaring is dat wanneer ‘oude’ gedachten weer opkomen dat vaak te maken heeft met een nieuwe fase in je leven. ‘Every level has his own devil’ en dat het zeker goed is om hiermee aan de slag te gaan. Dan kom je er makkelijker doorheen en geven ze een volgende fase minder problemen. De vraag is natuurlijk wat er bij jou speelt, daarom is het zeker goed als we elkaar spreken. Ik zie je aanvraag voor de focussessie graag tegemoet. Tot snel. Warme groet, Willy
Super bedankt voor u snelle reactie!
U bent waar Ik al 6 jaar naar op zoek ben!
Wat een opluchting. U ziet mn aanvraag snel. Tot de focussessie! Dank u wel. X
Hallo ik ben ook uit een narcistische relatie van 7 jaar. Ik ben nu 4 mnd weg ik ben opgebrand, niemand snapt waar ik doorheen ga. Help mij.
Best Marga, goed dat je uitreikt naar hulp. Ik spreek je graag om te kijken of en hoe ik je kan helpen. Ik werk daarvoor met focussessies. Via deze link kun je er meer over lezen en hem aanvragen. Spreek je hopelijk snel. Warme groet, Willy
Hey Willy, lotgenoten en Marga, ik voel jou als geen ander…alles is zo herkenbaar In het begin zei hij, je bent een lot uit de loterij…ik was zo gelukkig, kwam op plekken waar ik nooit was geweest. We hadden veel raakvlakken, met hem ga ik oud worden, mijn droom komt uit. Niet dus. …..Later stuurde hij mij vaak de deur uit en….. stond ik weer buiten, dan was er weer een mooi moment, was het weer fijn en goed. En.. …..begon hij weer met schelden en kleineren, manipuleren, vernederen, en graag indruk maken op andere vrouwtjes….Ik kwam in de overgang, verloor onverwachts mjn vader, Whiplash eroverheen…In het begin van Corona zat in quarantaine en werkte vanuit huis. Ik voelde allang dat er iets niet pluis was, nog meer mn best doen. Ik deed het nooit goed. Ook liep ik tijden tegen zeer pijnlijke ontdekkingen aan. Tijdens begin quarantaine belde hij mij op en vertelde dat hij stopte na een relatie van 10,5 jaar en 5 jaar getrouwd. Ik zag hem niet meer, vragen stellen, waarom?. Blokken😔…zij hij dan, je maakt altijd ruzie, was dan zijn antwoord. Leugens, manipulaties volgden, aan de buitenwereld vertelde hij over mij leugens om mij nog meer kapot te maken… hij was het slachtoffer….ik ging kapot vanbinnen. Hij zat al direct bij zijn 27 jarige vriendinnetje, hij is 56 jaar. Ik ben allang vergeten door hem, mijn pijn raakt hem totaal niet…daar zat ik dan, in ons huis. Ik heb op de rand van de afgrond gestaan, ik ben een sterke vrouw maar ik was zo gebroken. Nu paar maanden later…gaat wel wat beter maar ik ben vaak zo verdrietig, de pijn scheurt dan door mijn lijf, hele zelfbeeld is nul…ik krijg hulp, alleen red ik het niet. Zijn smerige spelletjes, koelbloedigheid, misbruik malen van……ik kan het niet verkroppen. Dat zulke mensen bestaan…en toch, na al die pijn hou ik nog steeds van hem maar…ik wil hem nooit meer terug. Ik wil jullie allen danken, ik voel me nu minder alleen.
Liefs Annie
Beste Annie, het is heel herkenbaar wat je schrijft. Ik ben heel blij dat je hulp krijgt hier uit te komen, alleen is dat mi heel moeilijk. Dat je nog van hem houdt, strekt je tot eer. Dat zegt iets over jouw grote hart. Liefde heeft de tijd nodig om te verdwijnen. Wat belangrijk is, is dat je geen empathie en sympathie meer voelt. Dan kun je loskomen en besluiten nooit meer terug te gaan. Fijn dat het lezen hier je minder alleen doet staan. Lotgenotencontact loutert. Warme groet, Willy
Bij mij precies hetzelfde na 20 jaar, vanaf november was hij al bezig met plannen, mij zwart maken, een andere vrouw aan het versieren, ik zat veel binnen ivm Corona en Copd. 14 januari moest ik een nachtje bij mijn zoon slapen 15 januari een berichtje (nadat hij heel de avond gewoon lieve berichtjes stuurde) de sleutel ligt op tafel, ik heb alleen de salontafel meegenomen. Wil je nog een gesprek ben ik daartoe bereid, maar met je leven kan ik niet meer. Toen ik hem belde nam hij niet op. Hij is in februari bij mij geweest, na een paar dagen betrapte ik hem alweer op een leugen. 4 weken geleden stond hij aan mijn deur zielig verhaal zo mager als een lat 187cm , en 66 kilo. Natuurlijk had ik medelijden, de vrouw waarmee hij contact had gehad was alleen op whatsapp tegen de verveling want hij had niemand anders. De vrouw begon hem te stalken en ik kwam erachter na 3 weken dat hij contact had gezocht met haar. Ik heb hem buiten gezet en hem gezegd nooit meer terug te komen, ik heb hem overal geblokkeerd. Kkreeg nog een email van hem met 2 foto’s waarin hij de blote borsten van de vrouw vasthield. Ik heb besloten dat ik wil verhuizen, hij moet en zal uit mijn leven, het is een monster!
Wat sterk van je dat hem uit je leven weert, Hanna. Gelukkig dat je dat punt hebt bereikt, nu kun je weer gaan bouwen. Warme groet, Willy
Hi Anna,
Zo enorm herkenbaar. Het lijkt mijn verhaal wel.
Veel sterkte en kracht!
Liefs Gina
Ik heb net hetzelfde. Voor ik was zijn Utopia. Alles duurde ongeveer een jaar en toen begon zijn masker af te vallen. Na vijf jaar vond ik op zijn gsm een filmke van zichzelf naar een andere man. Alles was mijn schuld. Ik moest uit zijn gsm blijven, maar het lag open op dat filmke. Sindsdien zie ik nu 5 jaar later in, was ik zeker niks meer. Ik moest smeken voor beetje aandacht. Vorige maand heb ik hem buitengezet, wat ik al eerder probeerde, maar liet mij telkens overhalen. Nu wou hij ineens zelf niet meer verder. Tuurlijk niet, hij zat al drie maanden bij zijn volgende slachtoffer. Hij is ook 52 en ik denk dat hij bij een 19-jarige zit, vrouw nr. 7 ….. Nu vond ik op zijn laptop, we waren nog maar paar maanden samen, en hij ging naar prostituees. Hij ging naar mannen, verklede hem in mijn kleren als vrouw. Op zijn vorige werk was hij met drie vrouwen gelijk bezig ….zelfs dingen in het openbaar die niet kunnen ….hij was buiten, blokte mij direct, nam direct andere telefoonnr., huurde op een week tijd appartement en alles. Ik heb geen job. Ik sta hier nu alsof ik nooit bestaan heb. Ergste; ik gaf hem na 7 jaar alleen te zijn, nadat mijn man verongelukt is, dacht ik zo een man, zo lief, misschien geef ik dit een kans. Hij wist hoeveel verdriet ik al gehad had, vindt hem echt de slechtste persoon ooit en toch is er pijn, zelfs jaloezie naar de ander, terwijl och arme, ze gaat gewoon blind mee in zijn web….
Beste Anna, het is nogal wat wat je mee hebt gemaakt. Als dan de schellen van je ogen vallen, komt er vaak zoveel meer aan de oppervlakte drijven. Het is helemaal niet raar dat je pijn voelt en zelfs jaloezie, of dat je een relatie met hem bent aangegaan. Hij heeft doen voorkomen dat hij precies was wat jij nodig had en hebt. Daar sluit je op aan. En in tegenstelling tot hem ben jij er wel met hart en ziel ingegaan, en dat laat zich nu voelen. Dat is je rouwproces. Lukt je dit alleen of heb je hulp bij dit alles? Ik wens je alle moed en kracht toe. Warme groet, Willy
Hoi Willy
Ben een vrouw van 66 jaar en ruim 43 jaar getrouwd geweest. Mijn huwelijk was moeizaam. Had het gevoel dat ik het nooit goed deed. Kinderen de opvoeding moest ik harder optreden. Spanning op zijn werk werd op ons af gereageerd onder het mom dat ik en de kinderen niks waren. Fietste of liep niet hard genoeg. Ik ben een recreant sporter en hij een fanatiek sporter. Moest eens voor andere keuze kleding gaan, haar nooit kort genoeg geknipt. Altijd was ik de schuldige ook al stond ik erbuiten. Op het laatst was voor mij de lol ervan af en ging ik de leuke activiteiten met zussen of vriendinnen doen. Was natuurlijk niet correct en gaf hem het gevoel ik hang er maar bij. De laatste 5 jaren waren we echt niet aardig tegen elkaar en heeft hij mij min of meer de deur uitgewerkt. Nu wordt alles op mij afgerekend onder het mom dat ik wel gemakkelijk wegging en dat ik hem harder aan had moeten pakken, terwijl hij de meeste verdeelzaken al voor zichzelf had uitgedokterd. Er is in mijn familie veel verdrietige dingen gebeurd. Totaal geen arm of warm woord terwijl ik er wel was als hij verdrietig was etc. Andere zeggen Lenie je hebt zoveel gedaan laat het los. Woon 2,5 jaar op mezelf en vind het nog steeds moeilijk. Ben ook bang dat ik niet mezelf kan geven in een nieuwe relatie
Beste Lenie, dank je wel voor je openheid. Dingen nooit goed genoeg doen, altijd de schuld krijgen, niet in kunnen voelen bij ander en troost bieden; het is allemaal gedrag dat onder de noemer van narcisme kan vallen. Dat maakt het leven met deze persoon zwaar en na verloop van tijd trek je het niet meer en ga je weg. Om je vege lijf te redden. Dat wil nog niet zeggen dat je zomaar los komt. Jouw liefde is waar, die moet nog slijten wellicht. Het spel heeft je ook verslaafd gemaakt aan hem, aan de hoop naar hoe het was. In dit artikel lees je er meer over. Laat anderen die je raad geven en niet weten wat narcisme is je niet verder onderuit trekken. In dit artikel lees je er meer over. Het is helaas bijna logisch dat je jezelf niet kan geven in een nieuwe relatie. Doordat je behoeften zo met voeten zijn getreden, door zijn gedrag, gaat je hart op slot. Raak je wantrouwend. Om dat om te keren is het belangrijk hulp te zoeken. Hulp waarmee je jezelf weer opbouwt, weer weet wie je bent en waar je voor staat. Hulp waardoor je leert je eigen behoeftes te vervullen. Met dit alles bouw je het vertrouwen in jezelf weer aan en daarmee ook het weer kunnen en durven vertrouwen in anderen. Je hart weer durven open stellen. Je bent van harte welkom bij mij om daarmee aan de slag te gaan. Ik nodig je van harte uit voor een focussessie om te kijken wat jou helpt. Via deze link kun je er meer over lezen en je inschrijven. Sterkte. Warme groet, WIlly
Ik leef samen met mijn dochter nu al 16 jaar met een narcist en ik neem nu de stap om weg te gaan…. maar het is heel zwaar, hij reflecteert zijn daden naar mij !!! Zo dat ik de dader ben en schuldgevoel moet hebben???? Terwijl ik zwart op wit voor zijn neus kan bewijzen en toch nog zeker van zichzelf en hij is het slachtoffer???? Hij heeft mij tevens psychische als fysiek mishandeld………met heel veel schuldgevoel en verdriet, is helaas mijn dochter getuigen van dit meedogenloos gedrag….
Beste Charlotte, dank voor je reactie en je openheid. De dingen die je beschrijft passen goed binnen het gedrag van een narcist. Kan ik iets voor je betekenen? Warme groet, Willy
Hallo Willy, vanaf april 2020 ben ik bij de narcist weg na een relatie (als je het zo noemen mag) van 3 jaar. In slechts 3 jaar is het hem gelukt om mij vlak voor de afgrond te krijgen. Op het nippertje ben ik weg gesprongen. Vanaf april ben ik heel veel gaan lezen over narcisten. Dit heeft mij zo enorm geholpen. Ik heb het geluk een redelijk sterke vrouw te zijn met een netwerk van lieve mensen om met toe en met een fijne baan. Ik lees zoveel van mensen die het nog veel moeilijker hebben dan wat ik had. Zo bijzonder wat een narcist met je doet en ook nog allemaal in hetzelfde patroon. Ik vind het zo fijn dat er mensen zijn zoals jij , Willy. Je hebt mij zo geholpen met je verhalen. Heel erg bedankt hiervoor! Het litteken zit er nog. Het zal altijd een vervelende herinnering blijven. Maar ik vertik het om mijn verdere leven ongelukkig te zijn door hem. Liefs en sterkte voor iedereen die ervaring heeft met een narcist op welke manier dan ook.
Beste Corrie, dank voor je reactie en je warme woorden. Fijn dat ik je heb mogen helpen, dat is mijn missie. Goed te lezen dat hij werkt. Ja, dat litteken. Mijn ervaring is dat het blijft, maar dat het steeds minder vaak en minder erg opspeelt, dat de impact minder en korter is. Dat is je winst in je herstel. En wat een mooie instelling: het vertikken hem nog steeds je leven te laten beïnvloeden. Een mooi doel om voor ogen te houden op moeilijke momenten. Wellicht is deze workshop iets voor jou? Hij helpt je de focus te leggen op waar het hoort: bij jouzelf. Waarna je vanuit jezelf focust op anderen. Omdat jij het wilt, niet omdat de ander dat wil. Ik wens je het beste toe. Warme groet, Willy
Ik heb ongeveer 5 jaar een relatie gehad met een man waarvan ik nu denk dat hij narcistische trekken heeft. In het begin was hij rustig en aardig en toen begonnen de opmerkingen en werd alles wat ik eerder had gezegd tegen me gebruikt. Hij controleerde isoleerde me volgde me en zei dat zijn hond tenminste te vertrouwen was etc. Ik moest constant bewijzen dat ik te vertrouwen was maar wat ik ook deed het was nooit genoeg. Hij heeft me ook fysiek mishandeld keel dichtgeknepen etc. Hij is toen boos weggegaan uit mijn woning en blijkbaar ook alles met een collega gedeeld terwijl ik niet eens naar een collega kon kijken. Ik heb toen aangifte gedaan voor mishandeling en hij heeft daarvoor een training moeten volgen. Het verhoor was voor hem erg traumatisch zei hij vaak maar over de mishandeling mocht ik nooit praten. Hierna ben ik nog vaak teruggegaan en soms zocht ik hem ook op zijn afstoten en dan weer lief doen werd voor mij een obsessie. Met kerst heeft hij mij snachts vreselijke appjes gestuurd waarna hij mij een kaart stuurde met sorry en een mail met kunnen we praten. De dag erna zei hij ik heb toch weer twijfels ik maak t weer uit. Ben toen geflipt maar toch weer gevraagd of met hem kon praten want ik kon t niet loslaten. Hij zei ik ben naar een psycholoog geweest het kwartje is gevallen ik wil niet meer. Er was 1 groot ding van mij waar hij moeite mee heeft maar hij wil niet zeggen wat en hij houd niet meer van mij. En dat was t dan en nu ben ik de wanhoop nabij want ik denk er heel de dag aan en begin depressief te worden heb ik daar al die moeite voor gedaan en volgens zijn psycholoog had hij niks verkeerd gedaan t lag aan mij maar wat er dan aan mij lig dat zegt hij dan weer niet. Ik kan er niet tegen dat iemand zo niet inziet wat hij gedaan heeft. En hoe ik hier overheen moet komen?
Beste Sandra, dank je wel voor je openheid. Je beschrijft voor mij herkenbaar gedrag. Het is tegen je zeggen, maar niet uit willen leggen, is ook spel. Zo probeert hij je vast te houden. Ook met de opmerking van de psycholoog. Heeft deze dat wel gezegd? Is het een leugen? Of heeft de psycholoog het inderdaad gezegd omdat hij daar een spel heeft gespeeld. Hoe dan ook, houdt het jou bezig. Geeft het jou emoties en daar is het om te doen. Om over hem en de relatie heen te komen, is het zaak de focus naar jezelf te verleggen. Jezelf terugvinden. Rouwen. Helen. Dat is niet makkelijk en het kan m.i. ook niet zonder professionele hulp. Als je erover wilt praten, je bent van harte welkom. Ik werk daarvoor met focussessies. Voor nu wens ik je alle kracht toe. Warme groet, Willy
Wat een artikel! Als ik het lees krijg ik de tranen in mijn ogen. Zo herkenbaar…
Bedankt
Graag gedaan, Thomas, dank je wel voor je reactie. Warme groet, Willy
Ik ben na 6 jaar eindelijk gevlucht uit de relatie met een narcist. Al 4 jaar probeer ik een einde aan de relatie te maken, maar ik kon niet weg. Ik zag hem ongelooflijk graag. Toch wist ik dat dit niet wederzijds was. Er waren tekenen genoeg. Hij bedroog me met de vrouw van zijn beste vriend, die ook heel veel vertrouwen heeft in hem en nog steeds. Hij is van het bedriegen niet op de hoogte. Ik heb vaak gedacht om de vriend op de hoogte te brengen, maar ik ben bang wat die vrouw me gaat aandoen. Ze heeft een hoge functie, en is zelf ook een narciste, die haar man al meerdere malen bedrogen heeft. Ik denk ook dat dat is wat hen aantrekt in elkaar: liegen en bedriegen.
Ik heb hem geconfronteerd met het feit dat ik zijn telefoonfacturen gezien heb, en dus zag hoeveel sms’en hij verstuurde. Hij blijft bij hoog en laag beweren dat dit leugens zijn. Als ik hem dan voorstel om samen de facturen te bekijken, dan is dit voor hem een gebrek aan vertrouwen dat ik heb. We zijn een tijdje uit elkaar geweest, maar toch terug samen gekomen. Ik dacht dat hij nu wel voor mij zou kiezen. Ik moest alles loslaten. Achteraf bekeken was het los laten, zodat hij zijn spelletje kon blijven verder spelen.
Ik denk dat ik nu sterker in mijn schoenen sta. Ik heb de laatste 2 jaar al geprobeerd om me voor te bereiden op het uit elkaar gaan.
Momenteel heb ik het vooral moeilijk omdat hij mij zo hard gekwetst en gebruikt heeft omdat hij wist dat ik toch alles voor hem deed. Enerzijds maakt me dat boos op hem, anderzijds geef ik mezelf de schuld omdat ik het toegelaten heb. Maar ik zag hem zo graag.
Afstand nemen van hem, lukt me door veel verhalen te lezen van lotgenoten.
Ik wens iedereen veel sterkte die dit meemaakte. Eens je weg bent, hou vol. Ook al weet ik maar al te goed hoe moeilijk dit is.
Beste Zomer, dank voor je reactie, je openheid. Het is inderdaad heel lastig om weg te gaan, je bent als het ware verslaafd aan hem. Ik heb daar een artikel over geschreven, via deze link kun je het lezen. Goed dat je je zo voorbereid op je vertrek, dat maakt dat je er krachtiger in staat, hard nodig als zijn gedrag mocht escaleren doordat je bij hem weg gaat. Ik wens je alle moed toe hier mee om te gaan en als je hulp nodig hebt, je bent van harte welkom. Warme groet, Willy
Wat een ellende.
Bijna 1 jaar geleden een punt gezet achter een 4 jarige relatie met een narcist, tevens pathologische leugenaar.
Zoveel verdriet gehad tijdens deze relatie en nog.
Pijn van wat hij me heeft aangedaan. Een rouwproces wat maar niet lijkt te stoppen.
Ik weet niet meer of het liefdesverdriet is of het ongeloof dat iemand dit je aandoet.
Na het beeindigen veel mails gehad dat hij me mist, van me houd, me terug wil, aamen oud wil worden. Quotes, songs.
Alles wat je wil horen.
Zo vaak op het punt gestaan om terug te gaan.
Vorige week alles geblokt. Weer verdriet, mis nu zn mails….
De dates die ik heb gehad afgelopen jaar wuif ik allemaal weg na de eerste ontmoeting.
We hielden van zoveel dezelfde dingen.
Hoe moet ik verder?????
Groetjes Jacqueline
Beste Jacqueline, ik lees zoveel verwarring, onmacht, verdriet en meer in je reactie. Ik herken dat zo, bij mezelf en bij andere (ex-)partners. Door nu heel lief te doen, probeert hij je weer ‘binnen te halen’ en juist dat gedrag maakt het zo verwarrend, want dan kan je hoop weer aan gaan. In dit artikel vertel ik je over dat je verslaafd kan raken aan de narcist, dat maakt dat je het wellicht iets beter begrijp. Daarnaast nodig ik je van harte uit een focussessie met me in te plannen om te kijken of en hoe ik je kan helpen verder te komen. Je bent van harte welkom. Warme groet, Willy
Beste Willy, vorig jaar is mijn relatie stuk gelopen. Tot op die moment had ik nog steeds niet door dat ik met een narcist samen leefde. Ik betrapte hem dat hij al meer dan een jaar een relatie had met iemand anders. Mijn leven stortte in. Nu lees ik zoveel dingen over narcisme en het is alsof ik mijn eigen levensverhaal lees. Ik krijg er vaak een beklemmend gevoel van als ik het lees omdat het zo reëel is. Hoe hij de controle over me wil blijven hebben, zelfs nu hij bij die andere vrouw woont. Is het de angst die het van me overneemt of het gevoel dat ik nooit van hem verlost zal geraken? Ik snap mezelf niet hoe ik dit allemaal zo maar kan toelaten. Ik heb even een gevoel gehad van vrijheid, dat ik ervan verlost was, maar het komt helemaal terug en het is alsof ik in de adrenaline zat van alle regelingen die getroffen moesten worden voor de verkoop van het huis en dergelijke en ik nu pas aan de verwerking kan starten. Het voelt nu ineens allemaal zo intenser aan. Ik heb een nieuwe vriend die me doet inzien en voelen hoe een relatie wel hoort te zijn. Hij is zo lief en ik besef nu ten volle wat ik heb gemist en hoe diep ik eigenlijk meegetrokken was in mijn vorige relatie. Is het hierdoor dat ik dit allemaal zo intens ervaar nu en het me met de neus op de werkelijkheid drukt van wat ik de voorbije acht jaar heb meegemaakt? Mijn verstand weet dat ik mijn nieuwe partner kan vertrouwen, maar ik merk dat ik herval in wantrouwen en de rust niet vindt precies. Ik ben ook doodsbang voor onze eerste ruzie. Weet niet hoe ik dan ga reageren. Het is alsof ik erop zit te wachten. Snap je? Het heeft meer effect op mijn nieuwe relatie dan ik dacht. Het lijkt alsof ik alles weer opnieuw moet leren. Durven praten over mijn gevoelens, dat het ok is als ik alleen ergens naartoe ga of plezier ga maken met vriendinnen, dat ik zelf dingen mag beslissen en doen voor mezelf, vertrouwen hebben dat hij me niet verlaat na een ruzie, zo van die dingen. Ben zo onzeker geworden over alles en vooral over mezelf. Dat ik het niet verdien om weer gelukkig te worden. Heb gelezen dat je dit in fases verwerkt, maar ik heb totaal geen idee in welke fase ik zit nu. Heb nu echt gevoel dat ik nooit van mijn ex verlost raak en me nog steeds in zijn macht heeft. Vreselijk gevoel gewoon.
Beste Belleke, dank voor je reactie en je openheid. Wat je schrijft, klinkt mijn allemaal bekend in de oren. Dit hoor ik van bijna iedereen in mijn praktijk, ik herken het zelf ook. Vooral het wantrouwen kan je lang parten spelen. Daarvoor is het belangrijk dat je het vertrouwen in jezelf terugvindt, jezelf terugvindt en vanuit dat vertrouwen weer in anderen kunt vertrouwen. Ook heb je na een narcistische relatie weer te leren wat een gezonde relatie is met gezonde omgangsvormen. En te helen, te rouwen. Dit alles helpt je ook in je huidige relatie. Op mijn website vind je diverse blogs over herstellen en het opbouwen van je zelfbeeld. Ook kun je altijd bij mij terecht voor begeleiding. Ik spreek je graag in een focussessie als je dat wilt. Ik wens je het beste toe. Warme groet, Willy
Hallo
Ik ben 19 jaar gehuwd geweest, niet wetende toen een narcistische relatie te hebben, heb Ik zelf de scheiding aangevraagd. Sindsdien moet Ik eraan geloven, gezien de kinderen die wij samen hebben Ik deze relatie niet 100% kan verbreken. Constant word Ik nog vernoemd binnen de Vader-kinder relatie en worden kinderen er ook op afgerekend omwille dat ze mij evenaren. Dat alleen al maakt hem woest. Weliswaar blijven de kinderen week om week toch naar hem gaan ook al zijn ze 19 en 23 jaar oud. Ze hebben bang voor zijn gedrag.
Na deze relatie ben Ik iemand anders tegengekomen. 9 jarige relatie waarvan Ik de laatste 5 jaar pas het door had dat Ik uiteindelijk in een narcistische relatie zat. Na 4 jaar uiteindelijk weer alles bij elkaar genomen en ben vertrokken. Weliswaar en ondanks de voorbereiding weegt dit zwaar door vooral dat je ondanks je het probeert, mensen en familie om je heen er geen oor naar hebben, ze zijn er niet voor jouw, integendeel ze laten je links liggen want je bent niet interessant genoeg of zit vol negativiteit. Zelfs met mijn kinderen kan Ik er niet over praten. Ik sta er volledig alleen voor.
Bijkomstig besef Ik dat niet enkel in mijn privé leven maar ook in mijn professioneel leven constant met narcisten te maken heb gehad. Zelfs in de schoolbanken. Ik werd steeds vernederd voor de klasgenoten, had het moeilijk om te studeren, nadien bleef dat Ik steeds mijn werk kwijt geraak, en steeds opnieuw moet beginnen. Werkgevers stellen zich de vraag Waarom Ik geen stabiele werknemer ben ?
Ondertussen 54 jaar, voel me echt eenzaam en machteloos tegen dit gegeven. Heb al kilometers tekst gelezen, weliswaar ondanks alles kom Ik steeds terug bij af. Ik voel me heel verdrietig en heb soms wel heel negatieve gedachten of het allemaal nog wel moet. Weliswaar persoonlijkheid halve ben Ik een sterke positieve vrouw, helaas is me dit iets te zwaar om alleen door te gaan en geraak Ik niet uit waarin ze mij hebben geduwd.
Ik ben blij deze blog te hebben gevonden en zou het fijn vinden mocht iemand zich interesseren met mij te willen praten. In België heb Ik dit nog niet gevonden. Ik kijk er alvast naar uit en hoop dat deze site nog bestaat.
Groeten
Rietje
Beste Rietje, dank je wel voor je reactie en je openheid. Deze site bestaat nog steeds. Wat je schrijft, is heel herkenbaar. Het aantrekken van meerdere narcisten in je leven, op diverse vlakken. In dit blog lees je daar meer over. Goed dat je een oproep doet om er met iemand over te praten. Ik hoop dat er lotgenoten zullen reageren. Je kunt ook bij mij voor hulp terecht om te herstellen van wat je hebt meegemaakt en om je aantrekkingskracht op narcisten te verminderen. Als je dat wat lijkt, nodig ik je van harte uit een focussessie met me in te plannen. Ik wens je alle goeds toe. Warme groet, Willy
heeft gezinstherapie met een narcist zin?
Beste Diana, dank je wel voor je vraag. Als iemand daadwerkelijk narcistisch is, dan is dat meestal niet het geval. De narcist kan het om hem of haar laten draaien, mooi weer spelen, dingen beloven maar niet nakomen, de schuld bij anderen leggen, het in zijn of haar voordeel draaien, de hulpverlener manipuleren etc. Als (ex-)partner zul je stevig in je schoenen moeten staan om te blijven staan. Kun je iets met dit antwoord? Warme groet Willy
Hoi Willy
Wat een verhaal zo herkenbaar
En dan lees ik dat het vaak na 2 a 3 jaar is bij mijn ook
Ik zit er nu midden in vreselijk ondanks mijn ex weg is .
ik weet soms niet wat ik moet, gelukkig heb ik 2 lieve zoons die mijn door dik en dun steunen.
Ik zit nu in een fase machteloos en veel verdriet en ik hoor dat deze verhalen mensen opknappen .
Beste Margret, dank voor je reactie. Goed dat je herkent waar je mee te maken hebt, dat is zo belangrijk. En ik ben blij dat je zoons je zo goed kunnen helpen. Heb je hulp bij je proces? Ik wens je alle moed toe! Warme groet, Willy
Beste meneer,
Ik heb een relatie van 24 jaar achter de rug met een narciste. Ik heb eindelijk de stap gezet om te verhuizen. Jaren voelde ik me schuldig over alles. Deed ik mijn best. Ik werd ook dikwijls kwaad omdat ik wist dat ze de waarheid niet sprak. Vele leugens en ook veel bedrog. Mijn vrienden zijn al 13 jaar aan het zeggen dat ik onder het juk van mijn ex- partner moest uit geraken. Door de hulp van een vriendin kan ik bij haar weg en woon ik nu apart. Maar o hoe zwaar is het toch om me los te maken. Ik ben constant bezorgd om haar, nu zeker na haar herstel van een hersenbloeding waarvan ze toch 95 procent van hersteld is. Ik pieker me zot en word zelf ook stilaan zot. Ik zit al jaren met zelfmoordgedachten om er van af te geraken. Ik realiseer me nu pas dat ik al die jaren met een narciste te maken had. Hopelijk kan ik terug gelukkig worden want deze vernederingen en liefdeloze relaties verdient niemand.
Beste William, dank voor je reactie en je openheid. De impact van narcistisch gedrag kan heel groot zijn, zoals ik ook bij jou lees. Piekeren geeft enorm veel stress wat zelfs kan leiden tot het idee er beter maar niet te zijn. Heb je professionele hulp om te herstellen? Om jezelf te worden en het leven weer meer leuk te gaan vinden? Sterkte. Warme groet, Willy