15 tips om te herstellen van narcistisch misbruik
Als je in aanraking bent (geweest) met iemand met destructieve narcistische trekken of zelfs een narcistische persoonlijkheid stoornis, dan heeft dat veel gevolgen voor je. Hoe groot deze zijn is afhankelijk van de mate van narcistisch misbruik, de duur ervan, je karakter en je voorgeschiedenis. Dit alles heeft invloed op de duur van herstellen van narcistisch misbruik.
Verder van jezelf
Door het spel dat er met je hoofd gespeeld is, ben je steeds meer aan jezelf gaan twijfelen. Steeds verder van jezelf komen te staan. Je zelfvertrouwen is sterk verminderd of zelfs nihil. Je bent emotioneel, sociaal en/of financieel afhankelijk gemaakt. Leeg getankt.
Hard en wantrouwend
Je bent wantrouwend, hard, bitter geworden en voelt je totaal onbegrepen door je omgeving. Af en toe denk je dat jij gek bent of misschien zelf een narcist. Het voelt zo onmachtig, onzeker en frustrerend. Je maakt je ook zorgen om je kinderen.
Als gevolg heb je mogelijk (chronische) lichaamsklachten en vraag je je af of je ooit nog echt gelukkig zult worden. De effecten van narcistisch misbruik zijn legio, maar al ervaar je er maar één, dat is al teveel.
15 tips om te herstellen van narcistisch misbruik
1. Informeer jezelf over narcisme
Als je herkent wat je overkomt, kun je het erkennen voor jezelf. Niet om een diagnose te stellen, het geeft erkenning voor waar je door heen gaat. Met de bewustwording begint je herstel.
Als je weet waar je mee te maken hebt, kun je ook juiste doen om jezelf te beschermen. Kun je verder spel met je hoofd voorkomen. Jezelf informeren doe je niet voor de narcist, je doet het voor jezelf. Het gaat om jou, om jouw leven. Zo wil je niet met je om laten gaan.
2. Verbreek het contact
De beste manier om te herstellen van narcistisch misbruik is om het contact helemaal te verbreken. Buiten de invloedssfeer neemt het effect van narcistisch misbruik af. Door volledig afstand te nemen, kan hij of zij niet meer onder je huid kruipen en komt je hoofd tot rust. Blijf consequent. Pas op dat je door een charmeoffensief het contact niet toch weer aan gaat.
Als je twijfelt, denk dan eens aan de manier waarop de narcist je behandelt. Is dat de manier waarop iemand die van je houdt met je omgaat? Is dit hoe je in een relatie met elkaar omgaat? Blijf uit de hoop op beter. Kies voor jezelf en blijf buiten het contact.
3. Minimaliseer het contact
Het is helaas niet altijd mogelijk om het contact volledig te verbreken, zeker niet als je samen een of meerdere kinderen hebt, een huis en/of een bedrijf. Dan is het belangrijk dat je het contact zoveel als mogelijk minimaliseert.
4. Jij bepaalt de spelregels
Minimaliseren betekent dat jij degene bent die de spelregels van het contact bepaalt. De manier, de frequentie. Samen of met een derde erbij. Waar praat je over en waar niet? Etc.
5. Neem de juiste houding aan
Zoals je in tip vier leest, bepaal jij en niet de narcist de manier van het contact. Je kunt hier nog meer invloed op uitoefenen door de juiste houding aan te nemen in het contact. Dat betekent niet dat jij moet veranderen – dat is iets dat je altijd voor hem al moest – maar dat je je houding verandert naar hem.
Stel je koel en zakelijk op. Dat betekent niet dat je geen emoties mag voelen of dat je ze niet mag laten zien. Dat kan bijna niemand. Zorg dat je zo kalm mogelijk blijft, zo neutraal mogelijk. Deel niets over jezelf en probeer hem of haar niet te triggeren. Laat je niet in chaos trekken, blijf bij de feiten waar je het over wilt hebben. Op deze manier word je steeds minder aantrekkelijk voor de narcist.
Leren acteren
Als gevolg van narcistisch misbruik kan het je heel zwaar vallen deze houding aan te nemen. Bijvoorbeeld omdat je bang voor hem of haar bent. Bang dat overruled zult worden. Of omdat het niet in je aard zit.
Om dit te kunnen, om jezelf te helpen herstellen van narcistisch misbruik, is het nodig om een aantal stappen te nemen:
6. Focus op jezelf en op het positieve
De wereld draait vanaf nu niet meer om je ex-partner, de wereld draait om jou. Waar je je op focust groeit. Leg de focus op jezelf, op positiviteit. Focus op de kans die je krijgt om je leven weer opnieuw vorm te geven.
Leef je leven zoveel als mogelijk los van hem. Zie hem als een pias die streken uithaalt of haar als een driejarige peuter die haar zin niet krijgt. Op die manier neem je afstand van het gedrag. Dat maakt het een stuk makkelijker om een laconieke houding aan te nemen, om je niet te laten raken, om niet in te gaan op een charmeoffensief, op beloftes en/of tranen of boosheid.
7. Zorg goed voor jezelf
Wees lief voor jezelf. Let erop dat je gezond eet en leeft. Dat je voldoende slaapt en beweegt. Ontspannen is ook heel belangrijk. Doe je best aardig voor jezelf te zijn door met milde bewoordingen tegen jezelf te praten. Troost jezelf dat je niet de enige bent die dit is overkomen.
Al deze dingen zorgen voor rust in je hoofd en minder spanning en stress in je lijf, voor meer energie en een betere gezondheid. Hoe lekkerder jij in je vel zit, hoe beter je de wereld – en je ex-partner – aan kunt.
8. Neem de tijd om te rouwen
Een scheiding brengt je in een rouwproces. Het verlies van je partner, je relatie, je gezin, het leven zoals je dat kent, je dromen en meer. Een scheiding van een narcist is nog rauwer. Je bent jezelf kwijtgeraakt. Ook blijft je ex-partner nog steeds (indirect) invloed uitoefenen.
Het omarmen van de gevoelens die bij het rouwproces horen, zorgt voor heling. Zorgt ervoor dat het lichter voelt. Voel je de gevoelens niet of duw je ze weg, dan blijven ze aandacht vragen. Je zwakke plek speelt op, je wordt moe, ziek en ontwikkeld en/of (chronische) lichaamskrachten.
9. Bouw je zelfbeeld weer op
Kom er weer achter wie je bent. Waar sta je voor, wat is voor jou belangrijk? Wat kun je goed? Wat wil jij en wat niet? Wat zijn je verlangens, je dromen? Welke successen heb je geboekt? Wat vertellen je gevoelens, je innerlijk kompas? Welke beperkende overtuigingen heb je? Welke saboterende gedachten?
Hiermee creëer je bewustwording
Met dit alles bouw je je eigen fundament weer op, leer je je grenzen kennen. Het maakt je minder beïnvloedbaar. Je weet dat je goed bent zoals je bent. Wat een ander ook zegt.
Je neemt verantwoordelijkheid voor jezelf en je laat je niet meer saboteren door anderen of door jezelf. Jij bepaalt wat je doet, wat je aan kunt, wat je deelt. Je laat je niet meer tegenhouden om te herstellen van narcistisch misbruik.
10. Heel je eigen wonden en onzekerheden
Durf te kijken naar je eigen onzekerheden en wonden uit het verleden. Deze zijn naar alle waarschijnlijkheid de reden dat je narcisten in je leven aantrekt. Als je weet wat de wonden zijn, deze kunt helen, dan kun je niet meer geraakt worden door het gedrag van de narcist. Ook kun je herhaling voorkomen.
11. Bewaak je grenzen
Alle voorgaande stappen brengen je steeds dichter bij jezelf. Je leert je grenzen kennen en sneller herkennen als er iemand overheen gaat.
De vervolgstap is dat je deze grenzen ook daadwerkelijk bewaakt. Dat is iets anders dan muren bouwen. Die dienen om te voorkomen dat dit je nooit meer overkomt. Die maken je hard en sluiten je af. Dat is goed tegen kwaadwillenden, maar je sluit je ook af voor goedwillenden, zelfs voor jezelf. Dat wil je niet, toch?
Grenzen stellen is ‘nee’ of ‘ja’ zeggen tegen mensen of zaken omdat je daarvoor kiest. Niet om te pleasen of vanuit angst.
12. Laat de mensen die je niet geloven (tijdelijk) los
Merk jij dat het lastig is om met de mensen om je heen te praten over wat je overkomen is, over hoe je je voelt. Dit kan te maken hebben met dat ze niet bekend zijn met narcisme en de gevolgen. Ze kunnen goedbedoelde raad geven die juist heel pijnlijk is. Mogelijk zijn ze zelfs beïnvloed door je ex-partner.
Blijf niet uitleggen, jezelf verdedigen. Dat kost heel veel energie. Laat deze mensen (tijdelijk) los. Als loslaten niet kan of als je dat niet wilt, praat dan met hen over andere dingen. Praat alleen over koetjes en kalfjes.
Het veroorzaakt frustratie en pijn
Goedbedoelde raad kan je het gevoel geven dat het toch aan jou ligt. Ga er niet op in en leg het naast je neer. Laat de verantwoordelijkheid waar die hoort: bij de narcist. Je had, hebt te maken met een meesterbedrieger. Jij hebt gehandeld zoals je kon met de kennis die je had.
13. Regel hulptroepen
Omdat het juist goed is er wel over te praten, is het belangrijk een aantal mensen om je heen te verzamelen met wie je dat kunt. Mensen die weten waar je over praat, die bekend zijn met narcisme. Een familielid, een vriend(in), een professional. Mensen waar je steeds terecht kunt voor steun en troost, maar die ook niet bang zijn om je een spiegel voor te houden.
Deze mensen leren je ook weer hoe normale menselijke omgang is. Zij zijn aan te spreken zijn op hun gedrag, doen aan zelfreflectie. Fouten maken mag.
14. Je kunt je (ex-) partner niet veranderen
Je kon in je relatie je partner niet veranderen, er na lukt dat zeker niet. Bij een narcistische ex-partner al helemaal niet. Het maakt niet uit wat hij heeft meegemaakt, waardoor zij zo doet. Hoe zielig ook, het gaat om het gedrag in of na jullie relatie. Iemand die van je houdt, vertoont dergelijk gemeen, respectloos, ondermijnend en onderuithalend gedrag niet.
Richt je ook op zaken die je wel kunt veranderen en grijp je kans op het bouwen van een nieuw leven, op herstellen van narcistisch misbruik.
15. Kies voor jezelf
Voor jezelf kiezen is niet egoïstisch. Jarenlang ben je stelselmatig onderuitgehaald en mogelijk nog steeds. De enige manier om dat te stoppen, om te herstellen, is voor jezelf te kiezen. Met respect naar anderen.
Misschien heb je het gevoel dat je er eerst voor je kinderen moet zijn. Je vindt dat zij nog meer het slachtoffer van de situatie zijn. Toch is het belangrijk eerst voor jezelf te zorgen. Als jij omvalt, kun je er helemaal niet meer voor je kinderen zijn. Dat is een prachtig voorbeeld om je kinderen voor te leven.
Direct stappen nemen?
Wil je gelijk aan de slag met herstellen van narcistisch misbruik? Laat mij met je mee lopen. Plan een focussessie in. Dan spreken we elkaar binnenkort.
Hallo,
Ik ben een vrouw die al zeven jaar gescheiden is van een enorme narcist…heb geen zelfvertrouwen maar toon dit helemaal niet aan hem, ben wel blij om alles te lezen hier, want terug zelfvertrouwen kweken is niet makkelijk…
Bedankt aan iedereen die me moed geeft met die woorden en veel moed aan alle vrouwen die t zelfde hebben of nu meemaken…
Beste Veerle, dank je wel voor je reactie. Het herstellen van jezelf en je zelfvertrouwen is inderdaad niet makkelijk en kan een lange weg zijn. Knap van je hoe je dat wel voelt, maar niet aan hem toont. Dat dat lukt is volgens mij een grote boost voor je zelfvertrouwen, dat helpt enorm. Wellicht geven een of meer van de workshops die ik geef je nog een extra boost. Dat is in ieder geval de ervaring van de vrouwen die komen.
… veel moed ook aan mannen, want zo zijn er ook veel!
Er zijn zeker ook vrouwen die narcistisch gedrag vertonen, Frits. Ik schrijf meer richting vrouwen omdat ik me daar in eerste instantie op richt, maar langzaam maar zeker weten ook de mannen mijn praktijk te vinden.
Warme groet, Willy
Inderdaad zijn er veel mannen ook slachtoffer. Had zelf met een verborgen narcist (vrouw) te maken. Liegen, bedriegen, stelen, manipuleren, laster & smaad, projectie, gaslighten… ik heb het allemaal moeten ondergaan. Ging als een gezonde energieke goed uitziende man die relatie in. Na 6 jaar was ik totaal afgetakeld, totaal op, een schim van mezelf, ptss, burn-out, woog nog 43kg, alles kwijt (werk, familie, vrienden, eigen huis, mezelf, eigenwaarde, energie, toekomst visie, dromen, mijn mentale en fysieke gezondheid… noem het maar op, alles!) zag er 60 jaar ouder uit dan 6 jaar daarvoor. Als men mij vraagt “bestaat de hel op aarde?” dan roep ik volmondig JA, ik kan je het adres geven waar de ingang naar die hel zit. Bizar. Nu 5 jaar aan het herstellen, veel therapieën gehad… en nog is het een worsteling.
Dank je wel voor je reactie, Willem. Je bent hevig getroffen als ik dit zo lees. Ik kan me voorstellen dat je het gevoel hebt nog in een worsteling zit. Ik hoop dat je met deze worsteling de uitdaging om dichter bij jezelf te komen bedoelt. Zelf zie ik dit onderdeel juist als een kans. Een kans om vooruit te komen, om helemaal jezelf te worden. Niet makkelijk, maar het geeft na verloop van tijd wel voldoening. Ik wens je in ieder geval het beste toe. Warme groet, Willy
Hoi Willem,
Wat je schrijft is voor mij zo herkenbaar!! Ik heb mijn hele leven in de klauwen (zo noem ik het maar) van 2 narcisten gezeten. Mijn vader en mijn zus. Ben daardoor zo beschadigd met als gevolg depressie, burnout en psychose. Worstel mijn hele leven al met gevoelens waarbij ik nooit goed genoeg ben, twijfel aan mezelf en dat ik er niet toe doe. Zou graag met je in gesprek komen. Jouw verhaal grijpt me heel erg aan.
Lieve groet Saskia
Beste Saskia, ik heb je reactie geplaatst in de hoop dat Willem hem leest. Zijn reactie is uit 2019, de kans is aanwezig dat dat niet het geval is. Mocht je behoefte voelen te praten en te werken aan jezelf om je wel goed genoeg te voelen, er toe doen, je bent ook altijd bij mij welkom. Ik werk daarvoor met focussessies, via deze link kun je er meer over lezen. Ik wens je het beste toe. Warme groet, Willy
Beste Willy, via de website vrouw en passie heb ik een artikel van jou gelezen en dus de link gevonden van jou eigen website. De artikelen die ik gelezen heb hebben me zeer zeker gesterkt. Ik ben momenteel in het helingsproces en wordt ook begeleid door een psychoog. ik ben momenteel van tafel en bed gescheiden van mijn ex- partner van 12 jaar vanwege zijn echtbreuk waarbij een kind buiten het huwelijk is verwekt. Kinderloosheid was jarenlang een issue en dus van onvoorwaardelijke liefde is er geen sprake geweest. Ik ben, na de artikelen gelezen te hebben, tot de conclusie gekomen dat er in de relatie sprake is geweest van bindings en verlatingsangs en dat mijn ex partner narcistisch gedrag jaren heeft getoond. Er is dus momenteel een breuk, en in deze periode ben ik echt nu bezig mezelf te versterken en de focus is dus op mij. De informatie van de website draagt daarbij heel veel bij aan mijn helingsproces dat ik nu doorsta. Keep up the good work Willy!!
Beste Saskia, dank je wel voor je reactie, je openheid en je warme woorden. De conclusie trekken dat er sprake is van narcistisch gedrag is geen makkelijke, maar geeft wel een richting aan voor je herstel en hoe te handelen naar je voormalige partner. Goed dat je hulp krijgt van een psycholoog. En ook goed te horen dat de informatie op mijn website je helpt bij je helingsproces. Dat maakt me blij.
Mocht je, bijvoorbeeld naast de hulp van je psycholoog – een combinatie die ik nogal eens hoor – praktisch aan de slag willen met sterker staan tegenover narcisme, gecombineerd met het delen met lotgenoten, dan is wellicht een van de eendaagse trainingen iets voor jou? Wat je ook kiest, welk pad je ook loopt, ik wens je alle goeds toe.
Warme groet,
Willy
hoi saskia, we leven in de zelfde wereld, hoe doe jij dit,verder gaan,
ik wil iedereen in zijn familie zeggen dat hij nog een kind heeft,
ik wil mijn kinderen om me heen.
ik had altijd wel een vermoede ,maar dacht dat hij niet zo was.dus wel
hoe doe je dit, verder gaan,leven na een leven met een narcist
Beste Desiree,
Er is wel degelijk een leven na het leven met een narcist, een leven waar in je zo veel sterker staat dan je nu voor mogelijk houdt. Wat belangrijk is, is dat je je rouwproces omarmt, alle emoties die erbij komen komen. Dat je weer weet wie je bent en waar je voor staat. Ook is het heel belangrijk om op de juiste wijze met je voormalige partner om te gaan, een manier waarop hij je zo min mogelijk nog kan raken.
Omgang met een narcist zorgt er voor dat er met je hoofd is gespeeld. Ook hier kun je een omslag in maken. Zorg dat je hulp vindt om je heen, bijvoorbeeld bij familie en/of vrienden – belangrijk is dat ze weten wat narcisme is, zodat ze er op de juiste manier voor je kunnen zijn – denk ook aan professionele hulp van een coach of een psycholoog. Lees er zo veel mogelijk over.
Als je er over wilt praten, je mag altijd een gratis online sessie bij me aanvragen. Ik plan er iedere maand drie in.
Ik wens je sterkte toe.
Warme groet,
WIlly
Beste Willy,
Ik ben 27 jaar getrouwd met vrijwel zeker een man met een narcistische persoonlijksstoornis. alles wat ik hierover lees lijkt wel alsof ik het zelf schreef. Ik heb hem 6 maand genegeerd. Dit viel mij bijzonder zwaar want wij werken ook samen, ik heb meermaals gefaald tot ik begreep dat hij alleen met mij communiceerde door ruzie te proberen maken. Daar ga ik niet meer op in. dat werkt dus echt he. Ik wou eigenlijk al 10 jaar geleden weg maar ik durfde niet, wat zou men wel van mij denken, hij was toch zo een sympathieke man voor de buitenwereld en sociaal en een geweldige vader… ik was bang om veroordeeld te worden. 2 maand geleden heb ik hem gezegd dat hij ergens anders moest gaan wonen na dat ik ontdekt heb dat hij al meer dan een jaar twee vriendinnen heeft waar hij afwisselend mee afspreekt, naar de hoeren gaat en op twee datingsites actief is. Het besef dat hij vrouwen schandelijk onrespectvol behandeld was voor mij de druppel teveel.
Ik dacht echter dat het vanaf nu beter zou gaan met mij. Maar ik ben nog steeds boos, het doet nog steeds pijn. Hij is uit mijn huis maar niet uit mijn lijf en vooral niet uit mijn hoofd.
Beste Marleen,
dank je wel voor je bericht. Wat sterk van je dat je de stap genomen hebt en dat je op deze manier met hem om gaat. Ik kan me voorstellen dat je denkt dat het beter zal gaan, maar dat heeft tijd nodig. Een scheiding is altijd heftig, het brengt je in een rouwproces. En die is met een narcist alleen maar rauwer. Boosheid, verdriet, maar ook onmacht, wrok, schaamte, schuld etc.horen daar bij. Dat zijn emoties waar je door heen moet. Daarnaast heb je te maken met het effect van het narcistisch misbruik, wat zijn sporen bij je na laat en waar je, over het algemeen met hulp, ook van moet herstellen.
Als je hier over wilt praten, dan nodig ik je van harte uit een gratis online sessie bij me in te boeken.
Ik wens je sterkte en alles goeds toe.
Warme groet,
Willy Sietsma
Hoe kan ik het verleden achter me laten als mijn zoon van 20 tegen mij gebruikt wordt. Hij woont bij zijn vader, en ziet mij nu als slechte moeder die hem in de steek gelaten heeft. Hij wordt helemaal gehersenspoeld en wil geen contact met mij meer. Op mijn werk ben ik vastgelopen omdat ik me niet goed meer kan concentreren, waarbij geen begrip en steun van werkgeefster en collega’s.
Nu zit ik thuis met een burn-out .
Ben gaan tekenen om te ontspannen, er is geen rust in mijn hoofd, alsof er stukken van een film constant door je hoofd blijven malen. Toch blijf ik vechten om er weer bovenop te komen, ik laat zien dat mijn ex me niet meer kapot krijgt.
Deze storm zal ik ook overwinnen zoals de orkanen die ik ook heb overwonnen.
Ik heb lieve mensen om me heen om me steunen en de hoop geef ik niet op dat mijn zoon ooit dingen in gaat zien want hij zit ook gevangen in het web van zijn vader.
Frances
Beste Frances, waar je door heen gaat, is zwaar en onmachtig. Je zoon die zo beïnvloed is, dat hij niet anders kan dan de kant van zijn vader kiezen. Ik bewonder je vechtlust, je wil om je er niet onder te laten krijgen. Je netwerk van mensen om je heen die je steunen, is daar zo belangrijk in. Geef de hoop niet op.
Warme groet, Willy
Hoi,
Ik ben nu twee maanden gescheiden. Ik heb zoveel verdriet en pijn meegemaakt de afgelopen jaren en dit komt me zo bekend voor wat hier allemaal staat . Het is om bang van te worden. Helaas zit ik wel nog met teee kleine kinderen die we samen hebben dus contact zal er moeten blijven met mijn ex vrouw. Ik heb het er zo moeilijk mee om nu ineens regels te gaan bepalen bij haar en dat ik weer weet dat ik nog steeds gekwetst wordt door haar. Gr
Beste Ralf, dank je wel voor je reactie. Wat je schrijft, is heel herkenbaar. De regels moeten er in de loop van de tijd juist voor zorgen dat je minder gekwetst wordt. Het is vaak niet voldoende om alleen dat te doen. Mijn ervaring leert dat je met hulp er voor kan zorgen dat je veerkrachtig(er) wordt. Als je vragen hebt, hoe dat te doen, je bent altijd welkom voor een vrijblijvend gratis en vertrouwelijk gesprek. Een andere optie is de training Sterk staan tegenover narcisme voor mannen op dinsdag 31 oktober as.
Prachtig verwoord, naast de vele gouden raad die ik reeds op het internet vond waarvoor dank.
Ben 50 jaar het slachtoffer geweest van een broer narcist en sinds 2012 bezig ervan los te geraken….vandaag mag ik zeggen dank zij de vele aanwijzingen van het internet dat ik hoe langer hoe meer terug op eigen benen sta (zelfvertrouwen kweek).
15 gouden regels!!!! die gezien mijn leeftijd nog altijd ZEER nuttig zijn bij het terug sturen van mijn eigen leven. (hoe ouder we worden hoe moeilijker we leren) Hiervan bewust net zoals bij kinderen door de vele herhaling leren we….en ben ik blij deze tips steeds weer te krijgen.
Nogmaals dank, en aan de lotgenoten geloof in jezelf en lees en herlees wat je op het goede spoor zet, door herhaling weet je….
Wat goed te lezen hoe dat voor jou werkt, Gaspard. Ik ben dankbaar dat ik daar iets aan toe mag voegen. Dank je wel voor je reactie en je warme woorden.
beste Willy, ik ben voor de 2e keer verlaten door mijn ex. Hij was mijn 1e echte vriend. Ik was 20 toen ik hem leerde kennen. De 1e keer was na 7 jr. Ik wist toen nog niet dat hij een narcist was. Na 6 maanden kwam hij terug met de woorden dat hij de grootste fout in zijn leven had begaan. Hij had een kind verwerkt met degene voor wie hij me verlaten had. Ik hield nog van hem en besloot hem weer een kans te geven. We gingen na 3 maanden samenwonen en de relatie werd heftiger dan de 1e 7 jaar. De emotionele mishandeling en de agressie die ontstond. Onlangs heeft hij mij na 4 jaar weer samen te zijn verlaten. Een maand daarvoor belde hij mijn moeder nog met de woorden dat hij mij ten huwelijk zou vragen. Tijdens het uitmaken vertelde hij me dat hij hier ( mij verlaten ) al maanden bezig was. Hij was weer wreed in zijn woorden en doen. Werd agressief en denigrerend en heeft sindsdien geen moment meer naar mij omgekeken. Binnen 4 dagen was hij het huis uit en nam spullen zoals het bed mee. Ik ben erachter gekomen dat hij een narcist is en borderline heeft. We zaten in relatietherapie en individueel. ik vond papieren van de sessie. Nu loopt hij mensen nare dingen over mij te zeggen. We zijn inmiddels 3 maanden verder en ik ben nog elke dag met dit onderwerp bezig. Ik wil dit loslaten, maar weet niet hoe. Ik voel me beroofd van mijn geluk, mijn liefde en oprechtheid. Iemand waar ik immens veel van hield heeft mij BEWUST pijn gedaan, bedrogen, misleid, voorgelogen enz. Hoe geef ik dit een plek?
Beste Aurelia, dank je wel voor je bericht. Ik kan me goed voorstellen dat dit je bezig houdt en hoe je je voelt. Om dit een plek te geven is het belangrijk dat je afstand blijft houden van hem zodat hij je, als hij bijvoorbeeld spijt toont en je terug wilt, niet weer invloed op je krijgt en je daarna nog verder onderuit kan houden. Mijn ervaring, en dat van clienten in mijn praktijk, is dat je het vaak niet alleen redt. Daarom lijkt het me goed als je hulp zoekt, bij vrienden, bekenden, een professional, mensen met kennis van narcisme, die weten waar je door heen gaat. Waar je je kunt uiten, die je steunen. Bijvoorbeeld bij de individuele therapie waar je over schrijft. Het is belangrijk dat je jezelf weer terug vindt, een stabiele basis bouwt waarop je kunt verwerken, helen en je leven weer vorm kunt geven.
Mocht je hier met mij over willen praten, je bent van harte welkom. Stuur met even een berichtje via info@ willysietsma.nl, dan neem ik contact met je op.
Sterkte, warme groet, Willy
Beste Willy, ik zit er midden in. Wij wonen nog in hetzelfde huis, alleen slapen beide in een andere kamer. Hij probeert mij heel vaak over te halen met zijn charme offensief, met gevolg dat ik weer teveel vertel. Pas later, na gesprek met familie realiseer ik het pas. En dit alles kan dan toch weer tegen mij gebruikt worden bij de rechter? Voorlopige voorzieningen zijn aan gevraagd, en ligt net een week bij de rechter. Juist met de bedoeling dat mijn zoon van 6 en ik het exclusieve gebruik van de woning hebben. Wij moeten nog 3 week wachten. Ik weet me werkelijk geen raad meer wat te doen. Komt ook nog bij, dat hij overmatig alcohol (bier) gebruikt. Mijn zoon adoreert zijn vader en is in veel dingen ook bang voor hem. Ik Ben verschrikkelijk onzeker en denk altijd dat het aan mij ligt. Daarom is door zetten ook zo moeilijk.
Heel jammer dat uw trainingen zo ver weg zijn. Ik woon n.l in de provincie Groningen. Heb echt steun nodig Hierin, zodat ik niet keer op keer weer dezelfde fout maak.
Met vriendelijke groet,
Nicole
Beste Nicole,
Dank je wel voor je bericht. Je gaat door een zware periode heen als ik dit zo lees. Zolang je nog onder één dak samen bent, blijft het lastig weerstand te bieden aan het narcistische gedrag en is het niet meer dan logisch dat je er soms toch aan toe geeft/ Lees dit artikel maar eens, dat verduidelijkt het waarom: . Ik hoop dat dit je ook helpt om standvastig te blijven. De onzekerheid en het schuldgevoel zijn gevolgen van het narcistisch misbruik, daar sta je niet alleen in. Ook deze blijven zolang het contact blijft en zolang je niet kunt herstellen en jezelf weer terug kunt vinden.
Heb je mensen in de buurt met kennis van narcisme die je kunnen steunen? Houd vol, je bent sterk! Dat bewijst de stap die je hebt genomen.
Jammer dat je de afstand te ver vindt. Dit is een relatief begrip, merk ik, de een reist het gemakkelijk, voor de ander is het een stuk lastiger deze te overbruggen. Je kunt ook bij mij terecht voor 1-op-1 counselling, die kan ook online, daar hoef je niet voor te reizen. Een ander idee is een nog op te zetten training van een paar dagen, met zelf te regelen overnachting, dan heb je alleen de heen- en terugreis. Ik ben benieuwd wat je hier van vind?
Is je vraag zo voldoende beantwoord?
Warme groet, Willy
Beste Willy,
ik leerde mijn vriend 7 jaren geleden kennen , en net een echte narcist heeft deze man mij met zijn charmes weten te verleiden. Een paar jaartjes heeft hij zijn beste kant getoond, maar sedert dit jaar is zijn narcisme naar boven gestegen net een lava. Gelukkig had ik tussendoor stiekempjes zijn eindrapport van een psycholoog ( van jaren geleden ) gelezen en daarin stond dat cliënt tekenen vertoonde van narcisme. En dat heb ik toen onthouden. Ik had een lat relatie met hem , en aangezien wij veel botsten met elkaars mening , besloot ik dus niet om samen te wonen met hem . En dat was de bom , hij begon mij te negeren (silent treatment), vernederen en mij voraal spanningen te bezorgen en dat ging mij niet goed af met mijn gezondheid. Hoofdpijn , dagen lang en hierdoor zware pillen ingenomen en uiteindelijk mijn maag bijna naar de klote. Ik kwam veel op voor mezelf en gaf mijn grenzen goed aan en pikte ook weinig, vandaar die botsingen. Precies 1.5 week geleden ben ik uitgebreid gaan lezen over narcisme en ik heb me toen versterkt en heb toen telefonisch doorgegeven dat ik ervoor kies om vrienden te zijn en onze “liefdesrelatie” te beëindigen . Hij ging ermee eens en de dag daarna verscheen hij en toonde ineens heftige emoties met gehuil en al . Maar ik bleef uiterst kalm en heb hem gewoon good bye gezegd. Mijn enigste zorg is dat hij mijn huissleutel bij zich heeft en geweigerd heeft te geven , maar hij neemt gelukkig geen contact op met mij , op 1 berichtje na. Heb ik goed gehandeld? Ik ben nu een paar dagen bezig met meditatie en praat ook met fam en vrienden , want zo geliefd was hij ook niet bij ze. Vriendelijke Groet, Anoniem
Beste anoniem,
Dank je wel voor je bericht. Uit wat ik je schrijft, kan ik opmaken dat je stappen neemt die belangrijk zijn in de omgang met een narcist, zoals het contact terugdringen en kalm blijven in het contact.
Mocht je voormalige vriend daadwerkelijk een narcistische persoonlijkheidsstoornis hebben, dan is het het beste om het contact helemaal te verbreken. Hierdoor kan hij geen invloed meer op je uitoefenen. Tot deze keuze kun je altijd nog over gaan. Als je bang bent dat hij misbruik kan maken van het bezit van de sleutel, en hij geeft hem niet terug, dan is het wellicht een idee om een ander slot te plaatsen. In beide gevallen is het belangrijk dat te kiezen wat goed voor jou voelt, wat jou de veiligheid biedt die je nodig hebt.
Los staan van hem, betekent ook los staan van alle spanningen en het geeft ruimte te herstellen en te helen. Emotioneel en fysiek. Mocht je hierover willen praten, je bent altijd welkom. Laat het me maar weten via mijn mailadres info@wiillysietsma.nl.
Ik wens je het beste toe.
Warme groet,
Willy
Dag allen,
Ben nu 1 jaar van mijn ex vriend af, ik herken veel van wat hierboven allemaal wordt geschreven.
Heb 6.5 jaar een relatie met hem gehad en de eerste 9 maanden waren fijn want hij was mijn grote liefde.
Charmant, grappig , behulpzaam enz….
Totdat we samen gingen wonen, we kochten een huis en toen ging het helemaal mis!!
Ik kwam er pas achter dat ik met een narcist te maken had toen het uit was.
Ik had mijn 2e burn out in 6.5 jaar, sliep niet meer had angsten, kortom VRESELIJK!!!
Lieve mensen mocht je een uhhh gevoel hebben bij zijn/ haar acties…ren dan hard weg, ik ben te lang gebleven. Werd gekleineerd, vernederd, uitgescholden en geslagen. Hij harte mijn kinderen en mijn hond. Mocht ook niet op mijn kleinkind passen. Het ging heel ver ook de woedeuitbarstingen, dreigementen en zijn gore taalgebruik naar mij….Bah!!!
Uiteindek heb ik kanker gekregen en besef me dat het door die vreselijke tijd komt. Het heeft zich in die tijd ontwikkeld.
Ik kan alleen maar zeggen: Ga weg!!!!
Voor je eigen gezondheid!!!!
Mijn eerste operatie zit erop ( darm) nu de uitzaaiingen over 3 weken de uitzaaiingen in de lever en dan volgt er nog chemo.
Ook ben ik nog steeds bij een psycholoog en heb nog steeds verdriet en woede van wat er allemaal is gebeurd. Bij mij viel niets meer te halen dus heeft meneer al 9 maanden een ander.
J.B. (de narcist) HEEFT MIJN LEVEN VERWOEST!!!
Maar ik geef niet op!!
Sterkte allemaal en een warme groet, vrouw, moeder en oma
Dank je wel voor je reactie. Wat goed om te horen dat je niet op geeft na alles waar je mee te maken hebt gehad.
Dank je wel voor je oproep om weg te gaan. Weg gaan betekent dat je ruimte krijgt om te helen, te rouwen, om door alle emoties te gaan die daar bij horen. Gevoelens die worden genegeerd, zetten zich vast in je lijf, veroorzaken permanente stress met alle gevolgen van dien. Minder energie, vaak ziek, (chronische) klachten en ja, inderdaad, op de lange duur zelfs kanker of andere ernstige ziekten. Vooral boosheid en wrok worden als oorzaker van kanker genoemd. Deze woekeren als het ware in je lijf.
Ik wens je sterkte toe in alles waar je nog door heen moet gaan met je ziekte en hoop het beste voor je.
Warme groet, Willy
Hoi!
Ik ben sinds een maandje of 3 weer thuis bij mijn ouders, na ca. 2 jaar een relatie te hebben gehad met een zogenoemde narcist. Mijn omgeving heeft mij er vaak voor gewaarschuwd, vooral mijn ouders, maar ik wilde het maar niet accepteren en ondanks dat ik drie maanden geleden (na de zoveelste ruzie, kwetsing, verwijt) het lef had om weg te lopen uit zijn huis (het huis waar we samen een jaar gewoond hebben) kan ik mezelf er maar niet van overtuigen dat ik er goed aan heb gedaan. Mijn narcist was een jongen die vanaf het begin erg charismatisch was, hij stond open voor mijn emotionele problemen en was erg begripvol en behulpzaam, ik voelde me gehoord. Naarmate we eenmaal een relatie hadden kreeg ik verscheidene opmerkingen naar mijn hoofd waar ik nog altijd niet een plekje aan heb kunnen geven: ‘je bent toch de knapste niet’, ‘er liepen duizenden mooiere vrouwen dan jou rond op dat festival’, ‘ik heb vroeger vrouwen gehad waar andere mannen jaloers op zullen zijn’, ‘voor jou 1000 anderen’, ‘jij verdient mij niet’, ‘jij hebt pas wat te vertellen als je net zoveel als ik verdiend’, ‘je bent een nietsnut, een dombo’, ‘je gaat nooit wat bereiken in je leven’… dat is een handje vol aan opmerkingen die ik de afgelopen twee jaar naar mijn kop heb gekregen. Tevens had hij er een handje van op een uiterst overdreven manier naar en om te kijken naar ‘mooie’ vrouwen en als ik er dan wat van zei kreeg ik naar mijn hoofd: je bent ziek in je hoofd, je ziet dingen die er niet zijn, je spoort niet, laat je nakijken.. en op het laatst was het zelfs: ‘ik heb er toch nooit aangezeten’?. Het zijn allemaal van die dingen die mijn zelfvertrouwen een enorme dreun gegeven hebben en tot op heden is het me nog niet gelukt er uit te kruipen en weer happy te zijn. Mijn ex heeft nog drie maanden geprobeerd me weer terug te krijgen, zei ineens dat hij wel degelijk met me wilde trouwen, dat hij zelfs een auto voor me had gekocht en dat hij ondanks al zijn vuile woorden tegen mij (dat hij van zo’n emotioneel wrak als ik nooit kinderen wilde hebben) wel degelijk mij ooit twee mooie kinderen van hem wil gunnen. Mijn ouders zijn mijn stok achter de deur geweest en hebben me ervan behoed om terug te gaan (ja ik heb enorm getwijfeld maar altijd in mijn achterhoofd gehouden dat de narcist ongetwijfeld wraak zou gaan nemen, omdat ik zomaar uit zijn leven was weggelopen en deze keer niet meer op mijn knieën was komen smeken of hij me niet toch nog een kans kon geven. Het probleem is: ik ben me vreselijk bewust van alles wat er gespeeld heeft de afgelopen twee jaar en wat ik heb laten gebeuren zonder er ook maar opgewassen tegen te zijn om mezelf te verweren, omdat ik aan alles van mezelf ging twijfelen en dacht dat ik inderdaad gek aan het worden was, maar toch lukt het me niet om het af te sluiten en aan een nieuw hoofdstuk in mijn leven te beginnen. Ik hunker verschrikkelijk naar mijn narcist en kan mezelf er maar niet van overtuigen dat ik blij moet zijn dat ik heb kunnen ontsnappen, zonder echte kleerscheuren eraan over te hebben gehouden. Ooit zei hij mij dat mijn ouders mij gebrainwasht hebben, maar hij is de geen die dat heeft gedaan waardoor ik zijn slechte kanten niet kan erkennen en er nog altijd een excuus voor zoek, om het goed te praten hoe hij met me is omgegaan. Mijn leven staat op het moment een beetje stil en ik weet niet zo goed wat ik ermee aan moet. Heeft iemand tips na het lezen van mijn verhaal, goede raad of iets degelijks? Ik leef op het moment in een bubbel van schaamte en ongenoegen omdat ik het zo ver heb laten komen, maar daar tegenover staan mijn sterke verlangens naar hem. Kortom, ik weet niet meer zo goed wat ik ermee aan moet.
Dank je wel voor je bericht en je openheid.
Veel van het door jou genoemde gedrag, de opmerkingen, vallen in het narcisme-spectrum. Ik kan me voorstellen dat je aan jezelf bent gaan twijfelen en kan me ook voorstellen dat je toch terug wilt, zeker als hij lief gedrag laat zien. En dat je schaamte en ongenoegen ervaart over hoe je het zover hebt kunnen laten komen.
Dit is allemaal herkenbaar als gevolg van narcistisch misbruik.
Heb je het artikel over verslaafd zijn aan een narcist en Ik voel me schuldig dat ik niet eerder ben weggegaan? al gelezen? Deze geven je vast en zeker wat meer duidelijkheid.
Als je nog vragen hebt, dan hoor ik het graag.
Warme groet,
Willy Sietsma
Is het niet aantrekken en afstoten met de narcistische persoon. Op den duur kun je er van af moeten kicken omdat het verslavend kan zijn. ik had ook verschijnselen van traumabonding en relatieverslaving. Je moet helemaal weer afkicken om tot je zelf te komen. het is niet zo”n sugarcoated bestaan als je terug wilt gaan naar de realiteit en de relatie met je zelf terug wil. het kan nogal wat rauwe randjes hebben maar ja iedereen heeft wel eens wat in het leven. Het leven met een narcist is een leven van in een rollercoaster en in de hoogste versnelling. Altijd deining en je zult telkens tegen de hoge golven op moeten zwemmen totdat die je overspoelen en dan verlies je je zelf hier in. En dat kwetsen over uiterlijkheden en dat die wel 1000 beter uitziende vrouwen zou hebben gezien en wat gemeen om iemand zo onderuit te halen.. Dat zeg je toch niet. Ook tegen mij werd zoiets gezegd en het is een onvolwassen type die tekens in het bijzijn naar anderen keek en ik als derde wiel aan de wagen. Je houd van diegene zoals diegene is en dat dat unieke eigenschappen zijn waarom iemand zich tot die ander aangetrokken voelt. En dan zo afkraken op uiterlijkheden en kleding en ik zou er niet verzorgd genoeg bijlopen terwijl ik wel m”n best heb gedaan om dat te doen. Er was eens een feestje en bij dat feestje zou een gehuwde vrouw zijn verleid om mijnheer onder de tafel een blowjob te geven en dat zegt ie in geuren en kleuren tegen mij. EEn kennis van mij had ook zo”n type man en had het over zijn ex en die had veel grotere borsten dan zij en had het ook altijd over andere vrouwen. Zij heeft ook nog een hanomag voor hem gekocht van de erfenis van haar grootmoeder en daar ging die mee naar cafe”s om zich vol te zuipen terwijl zij daar maar wel maanden zat te wachten..Hij waste zich nooit, en at beschimmelde kaas en zij kreeg een voedselvergiftiging en is hier door ook opgenomen geweest in een ziekenhuis in Duitsland. het maakt niet uit je houdt van diegene zoals diegene is en dat is zich zelf en unieke eigenschappen. Het lijkt wel alsof ze je zien als een stuk vlees ter consumptie.
Dank je wel voor je reactie. Het spel van de narcist is inderdaad aantrekken en afstoten. En de wijze waarop dat afstoten soms gaat, gaat inderdaad het voorstellingsvermogen van een normaal weldenkend mens te boven. Juist de afwisseling van het aantrekken en afstoten, en andere gedragingen die verwarring veroorzaken bij het slachtoffer, zorgen het jezelf verliezen. Het erge is dat er een soort gewenning op treedt van dit gedrag, dat je het langzaam maar zeker als normaal gaat beschouwen. En dat is het niet. Daarom moet je inderdaad afkicken zoals je beschrijft. Er ontstaat een soort van verslaving. Ik schrijf daar ook over in dit artikel.Ik kan uit je reactie niet opmaken of je los bent van de genoemde persoon, wel dat je het gedrag herkent. Met deze bewustwording begint het losmakingsproces.
Ik wens je het beste toe. Warme groet, Willy
Hi,
Ik heb, vermoed ik, ook met een narcist te maken gehad. Hij zat in een relatie toen ik hem leerde kennen. Telkens ik hem wou verlaten omdat hij niet kon kiezen, trok hij me weer heel hard aan. Uiteindelijk heeft hij voor me gekozen maar in die relatie liep ook alles zoals hij het wou. Hij koos wanneer we afspraken, hij wou mijn kinderen niet leren kennen, ik moest me in bochten wringen. Als ik me al eens kwaad maakte dan zweeg hij uren of zelf dagen tegen me. Hij maakte me zo onzeker en ik begon heel hard aan mezelf te twijfelen. Na 10 maanden maakte hij het van de ene op de andere dag gedaan. Ik was mezelf totaal kwijt en heb toen een zelfmoordpoging ondernomen.
Hij heeft me uiteindelijk komen ophalen na 5 dagen ziekenhuis en is dan dag en nacht aan mijn zijde gebleven, hij was weer superlief, hij nam me mee naar zijn familie. Als verassing nam hij me zelfs mee voor een korte skitrip. Ik was terug in de 7de hemel.
Een weekje later was het mijn verjaardagsfeestje. De avond van het feest vertelde hij me dat hij niet de intentie had om terug samen te komen en dat ik het allemaal ingebeeld had. Ik stortte terug volledig in. Uiteindelijk 4 maanden opgenomen in het ziekenhuis bij de afdeling depressie en stemmingswisselingen. Na 4 maanden ging het terug goed met me. En toen kwam hij terug in mijn leven. We spraken terug elke week af, smsten dagelijks, gingen met elkaar naar bed,…
Af en toe liet hij me vallen omdat hij de liefde had tegengekomen, maar na 2 weken stond hij terug omdat het toch niet was wat het was. En ik was er steeds voor hem.
Tot 3 maanden geleden hij plots iemand was tegengekomen. Van de ene op de andere dag bestond ik bijna niet meer. Geen smsjes meer toen hij zeker van haar was.
En ik blijkf alleen achter zonder zelfvertrouwen en helemaal gebroken. Van zijn kant totaal geen empathie meer. Doet zoveel pijn.
Beste B, dank je wel voor je bericht en je openheid. De gedragingen die je beschrijft vallen inderdaad onder het narcisme-spectrum. Dat is eigenlijk niet eens zo belangrijk, de gevolgen voor jou wel. Doordat het contact nu volledig verbroken lijkt te zijn, krijg je wellicht de ruimte om aan je herstel te werken, aan je zelfbeeld en daarmee je zelfvertrouwen. Lukt dat voor jou? Ik hoop dat je daar hulp bij hebt, mensen om je heen om mee te praten. Mensen die het begrijpen. Help je hulp van een professional?
Ik wens je alle goeds toe.
Warme groet,
Willy
Help, hoe kom ik door dit zo rauwe.. rouwproces ?
Mijn echtgenoot stierf heel jong, volkomen onverwacht met de snelheid waarmee je het licht uit doet. Ons derde kind, een zoon was net geboren, ik lag in mijn kraambed en verloor mijn man, de vader van onze drie kinderen, twee meisjes van 5 en 3 jaar en onze pasgeboren zoon. 34 jaar later kan ik nog steeds niet verwoorden vinden die mijn ontreddering, ongeloof en verdriet nog maar benaderen.
Dertig jaar bleef ik alleen met onze kinderen, heb me kapot gewerkt om hen de opvoeding en zeker hun studies aan universiteiten in binnen- en buitenland te kunnen geven.
Tien jaar geleden werd ik op een dating site waar ik schoorvoetend en vol onzekerheid op stond, benaderd door de prins op het witte paard..D.w.z. zo deed hij zich voor ! Pas veel later, toen ik al verliefd op hem was, bleek dat hij “gehuwd” op de datingsite stond. In aanvang zagen we elkaar niet eens zo vaak, mailden wel heel frequent.
Een heel slecht huwelijk, hij sliep al jaren op de logeer kamer..ik geloofde dat in eerste instantie niet..maar onze urenlange Skype sessies leverden het bewijs. Zeven jaar “het stiekeme liefje”, van een zgn. prof. geslaagde man.
Achteraf, was deze relatie wel gemakkelijk…ik bleef ook in mijn comfortzone, had een grote groep vrienden en vriendinnen met wie ik op reis ging en naar concerten in A’dam. Een aangenaam boeiend en bloeiend sociaal leven.
Echter geen liefde…daar was ik bang voor !! Wilde nooit meer meemaken dat ik mijn innig geliefde man weer zou (kunnen) verliezen..Bijzonder lieve mensen, die mij liefdevol opnamen in hun midden. Naar hun woningen in Oisterwijk, Amsterdam, Marbella en zelfs Curacao meenamen.
Drie en half jaar geleden, werden mijn relatie en ik betrapt..hihi..we liepen over de dijk in Knokke, dat werd doorgegeven aan zijn vrouw, die weer op reis was..en ja, wat ik toen nog niet wist, was dat ik al de zoveelste buitenechtelijke relatie van hem was. Een scheiding bleek onvermijdelijk..heb ik me altijd buiten gehouden, was gevoelsmatig niet iets waar ik me mee had te bemoeien. Diezelfde maand nog verliet hij de echtelijke woning, met niets anders dan een vooroorlogs bed, met monsterlijke kleerkast, een vooroorlogs bureau met stoel. Alle design meubels, kunst en waardevols achter zich latend.
Een appartement voor hem gevonden en vreselijk gezellig “ons” thuis van gemaakt. Is mijn werk 🙂
HIER begint eindelijk ONS geluk liefje. Jij stopt met werken, zorgt fulltime voor mij..en ik geef jou hetzelfde leven en faciliteer jou exact zoals ik in mijn huwelijk, de a.s. ex gefaciliteerde heb. Dat was een luxe leven dat zijn weerga niet kent !!
Vanaf toen is eigenlijk de ellende begonnen, al mijn vrienden en vriendinnen deugden niet..stop definitief met jouw verleden !! Dat doe ik ook ! Alleen blijk ik achteraf de enige die inderdaad afscheid had genomen van mijn verleden.
Heel sneaky, mailde, belde, smste, ontmoetingen achter mijn rug om met jawel…ook een narcist !!
Therapie bij psychiater gaf dat aan..gediagnostiseerde narcisten dus !
Daar had ik nog NOOIT van gehoord..ik was een hele makkelijke prooi. voor hen…zo naïef en eerlijk. Ik dacht tien nog dat ik met tonnen liefde, geduld en begrip. hem nog wel op een recht spoor zou kunnen krijgen..Mocht hij het eerst maar lekker kennen.
Hoe fout !!….weet ik nu..het zijn juist die gevoelens die hij niet kent als narcist. zijn ex en hij manipuleren elkaar gek.
En als het rechtstreeks niet lukt..dan plan B. via de twee geadopteerde dochters.
Bij mij huilt hij. dat hij alleen maar door zijn gezin misbruikt is voor zijn geld. Als arts, specialist verdient hij royaal zijn kost.
Drie en half jaar woonden we samen..Half in mijn huis, enkel de dagen die hij nog werkte, op ons appartement.
Ik mocht nooit mee naar zijn golfclub, van zijn ex..en hij plooit alleen maar.
Volgens haar en de dochters ben ik de golddigger..maar wat valt er nog te diggen wanneer mevrouw met een miljoenen bankrekening plus nog een appartement in Knokke pas content was ? Mijn partner heeft drie jaar voor 0,0 moeten werken om alleen al dat appartement boven water te krijgen. En wie mag dat helpen ophoesten ?
Om een lang verhaal van heel veel leugens, bedrog, vreemdgaan, geld van gezamenlijke rekening wegsluizen, kleineren, denigreren, lichamelijke en geestelijk geweld, politie. Mijn gezicht is voor goed beschadigd, littekens die alleen maar zichtbaarder worden met ouder worden, volgens de specialist die ik geraadpleegd heb na die genadeloze vuist in mijn gezicht, waarbij ik mijn vlees in mijn gezicht voelde scheuren.
En elke keer trapte ik weer in zijn doortrapte smoezen, draaide mijn hart om van medelijden dat hij zo’n zootje van zijn leven maakte ! Ik voelde me zooooo “verantwoordelijk”.. voor ZIJN GELUK…dat ik mezelf helemaal voorbij liep.
En eigenlijk is het gevoel wat ik 34 jaar geleden, bij het verlies van mijn echtgenoot voelde…weer exact hetzelfde..
Ik kruip in mijn bed, heb nergens zin in..geef me over aan enorme huilbuien. Wanhoop afgewisseld met paniekaanvallen.
..ik heb immers niemand meer om mee te praten !
Ik sta buiten mezelf naar me te kijken als ik als een gewond dier, kermend over de grond kruip, niet wetende waar ik het zoeken moet …Relationeel, emotioneel en financieel misbruikt..twee keer met ambulance afgevoerd naar de spoed.
WEER …KAN IK NIET DE WOORDEN VINDEN DIE MIJN ONTREDDERING, ONGELOOF EN/OF VERDRIET NOG MAAR BENADEREN.
HELP AJB….HOE OVERLEEF IK DIT NARCISTISCH MISBRUIK ?
Beste Maud, wat sterk van je dat je hier je verhaal vertelt. De eerste stappen naar je herstel ben je aan het nemen. Bekend worden met narcisme, weten waar je mee te maken hebt, zorgen er voor dat je vanuit de basis keuzes kunt maken, ook voor je herstel. Je verhaal delen helpt. Je schrijft het van je af en helpt door het delen ook nog eens anderen. Zij kunnen zich herkennen in wat je schrijft, worden zo ook gewaarschuwd, ervaren dat ze er niet alleen in staan.
In mijn e-book en dit artikel schrijf ik over hoe je kunt herstellen, maar gezien waar je allemaal door bent gegaan en hoe je je voelt, lijkt het me goed daar hulp bij te zoeken.
Weet in ieder geval dat je er niet alleen in en voor staat. Deze gevoelens passen in het beeld van wat een slachtoffer van narcistisch misbruik door heen gaat. Herstellen kan, maar het is complex. Vandaar mijn tip hulp te zoeken.
Ik wil voor dit moment twee dingen die je helpen, benadrukken:
Een van de dingen waar je door heen moet, is je rouwproces. Daar hoort verdriet bij, daar horen huilbuien ij. Laat maar stromen die tranen. Huilen is helen. Daar hoort ook de wanhoop, boosheid, onmacht en meer bij. Ook deze gevoelens moeten gevoeld worden. Hierna worden ze lichter. Doe het met hulp als je dat alleen niet kan of durft.
Door alle stress is niet alleen je hoofd, maar ook je lijf overspannen. Het is heel belangrijk dat je beiden rust gunt. Bijvoorbeeld met ademhalingsoefeningen, met wandelen, met een hobby. Zo kun je ontladen en opladen.
Geef het ook de tijd. Narcisme is complex, herstellen ook. Stapje voor stapje.
Voor hulp kun je ook bij mij terecht. We kunnen in ieder geval even kijken of ik of iemand anders de aangewezen persoon is je te helpen.
Sterkte, warme groet,
Willy
Hallo Willy,
Het is niet alleen de diepe rouw waar je doorheen moet om een narcist los te kunnen laten of om uit zijn ban te geraken. Mijn ervaring zelf is dat het met meerdere aspecten te maken heeft.
Het is bijv. ook de relatieverlaving die gelijk staat aan het verslaafd zijn aan een “harddrug” zoals “cocaïne of heroine”.
Met dezelfde effecten op je geest en lichaam wat er voor zorgt dat je in een continuë burnout blijft zitten en zelfs vaardigheden verliest zoals helder denken slecjt slapen, eten etc. doordat het zo moeilijk daardoor is om uit de ban van de narcist te komen. De verslaving slaat dan toe en het gemis van de mooie dingen die je eens had met de narcist. Het uit zich vaak in de vorm van geestelijke pijn voelen zoals hevige liefdesverdriet, onmacht, diepe rouw, schuldgevoel, weinig eigenwaarde of zelfrespect etc. etc. etc.
Je kickt dan steeds af, ook als je weer eens de stiltebehandeling krijgt of weer vernederd wordt d.m.v. een cold turkey. Welk mens houdt het dan vol om niet weer ja te zeggen tegen jem of haar als de diepe liefde er nog wel zit voor hem en hij je weer volop aandacht geeft.
Of is het de diepe liefde die je voelt door de rush die je weer krijgt door de dopamine die weer verhoogt wordt als het weer aan is?
Je blijft zo steeds in je pijnlichaam zitten. Daarom is volgens mij dat belonen en afstoten zo’n belangrijk onderdeel bij een narcistische mishandeling.
Een vicieuze moeilijke cirkel waarin je net als de narcist in bent komen vast te zitten. Gaan ze daarom misschien zo vaak vreemd omdat liefde in het algemeen opwekkend en positief is?
Voel je jezelf daarom soms een narcist omdat je soms letterlijk smeekt dat hij stopt met doodzwijgen en je dat probeert te bereiken door of liefde te geven of kritiek net zoals de sadistische narcist (6 maanden bij mij gedaan dat doodzwijgen en alle andere keren daarna zodat ik mij zou onderwerpen maar ik breek niet voor hem. Of ook letterlijk worden behandeld als een hond die je niet kent, zoals hij zelf eens zei hoe je dan met mensen en kinderen moet omgaan die niet doen wat je wilt).
Wat een ongelooflijk slecht inzcht hebben ze in normale mensen als ze denken dat dat normaal is om zoiets te denken en wat ongelooflijk doods zijn ze van binnen om dat een ander aan te willen doen en wat zitten ze vast in hun haast schizofrene paranoïde angst.
Hoe krijg je die angst voor verlating ooit weg bij ze. En hoe ga ik mij ooit weer binden na dit alles aan een andere man. Voor het eerst is mijn vertrouwen weg in mensen. Heb ik een complexe ptss positief overleefd in mijn leven! kom ik hem ineens tegen, de wolf in schaapskleren en begint het verhaal weer overnieuw, alleen ik heb de veerkracht niet meer en voel me doodmoe! De onmacht blijft hetzelfde voelen waarom doen andere mensen elkaar dit aan waar heb je het aan verdient
Ik begrijp er niets van! kon ik misschien maar eens boos worden.. Ik kan het niet, ik sla een stap over in het rouwproces omdat ik ook niet boos wil zijn omdat het je leven vergiftigt!
Succes allemaal!
Beste Melissa, jouw aanvulling over de verslaving klopt zeker. Dat is ook de reden waarom het lastig is bij hem weg te gaan. Om van de verslaving af te komen, is het noodzaak het contact helemaal, of zo veel als mogelijk, te verbreken en dat deel van je hersenen dat je verslaving veroorzaakt, tot rust te brengen. Daarnaast is het belangrijk je zelf weer als waardevol te zien en in jezelf te vertrouwen. Daar ligt de basis voor het vertrouwen van anderen. En ook de basis om weerstand te bieden aan manipulaties.
Boos zijn is een onderdeel van een rouwproces wat belangrijk is te doorvoelen. De emoties boosheid laat je voelen dat er iemand over je grenzen heen gaat. Het is belangrijk deze wel te doorvoelen, toe te laten in je lijf. De emotie er te laten zijn. Niet schelden, slaan of iets dergelijks, maar de boosheid in je lijf voelen. Doe je dat niet, dan wordt boosheid inderdaad het gif waar je over schrijft.
Ik wens jij ook succes toe.
Warme groet, Willy
En ja, ik ga wel tegen hem in want ik laat mij niet als een hond behandelen zonder dat hij weet waarom hij dat doet of nodig heeft. Ik probeer alles te ontkrachten bij en van hem om de onmacht op mijzelf weg te nemen. Hij wordt daar meestal rustiger door.
Verspilde energie naar hem toe, ik weet het niet. Mijn manier om te overleven. Misschien wel net zolang totdat alle liefde voor hem weg is, zoals hij eigenlijk wilt. Zodat loslaten mogelijk wordt zonder mijn menselijkheid te verliezen, zoals hij wilde bereiken bij mij dat ik doorleefde wat hij doorleeft.
Hsp tegenover narcisme, zo gelijk en zo anders.
Huilen kan ik niet meer! Alleen zeggen tegen hem, ik hou van je en het is nergens voor nodig dat je zoveel angst voelt dan zijn er andere oplossingen door andere goede keuzes te maken.
Mischien voelt hij dat ik het meen en gaat dan zijn masker eens af. Wat heb ik ermee bereikt, dat als we samen zijn dat hij nu wel respect toont, totdat ik weer weg ben en hij weer in zijn fantasiewereld komt.
Narcisme is verschrikkelijk om mee te maken. Zowel voor de slachtoffers als voor de persoon zelf, altijd afgewezen worden doet ongelooflijk veel pijn! Hij verbergt zich achter de standaard woorden “ik vind het allemaal wel goed” hij weet dat hij aan narcisme lijdt maar dacht altijd dat het een mooi iets was en daarmee schakelde hij zijn geweten uit. Totdat ik hem op de realiteit van zijn leven wees en op de pijn die hij er een ander mee aandoet en het niet accepteer dat iemand mij nog langer misbruikt omdat je liefde voor iemand voelt
Is die muur ooit af te breken. Het doet mij pijn, ik zag mijn broer eens een fijngevoelige jongen in hetzelfde veranderen na de verwaarlozing uit onze jeugd. Omdat hij zich niet kon uiten en alle pijn inslikte en zijn kop in het zand stak om niets meer te hoeven voelen. Ik denk dat ze letterlijk door de stress bevriezen en vluchten in een fantasiewereld van grootsheid maar zich ook niet meer mannelijk voelen of zich niet meer nodig voelen en geen eigenwaarde meer hebben door geen goed aangeleerde vaardigheden door de missende factor van de voorbeeldfunctie van ouders Of bij andere door verwennerij en het woordje nee niet aangeleerd te hebben en geen grenzen kennen daardoor of door extreme jaloezie op dat wat andere wel hebben en kennen, liefde voelen.
Hoe laat ik dit los! Ik ben juist realistisch en heb alle inzicht.
Maar ik heb ook veel gevoel voor hem. Omdat ik weet hoe het voelt als je lijdt onder trauma’s die hij ook heeft meegemaakt maar nooit verwerkt heeft door het te ontkennen, dat laat zijn gedrag wel zien.
Voelt goed om dit even van mij af te schrijven.
Nogmaal succes allemaal en maak goede keuzes voor jezelf omdat je het waard bent!
De mensen die er in thuis zijn zijn in de minderheid. Ik weet niet hoe ze het ontdekken. dat iemand te maken heeft met een narcistisch persoon in een relatie maar heb het idee dat mensen zelf op zoek moeten en dan op eens er over lezen en dan vallen al de kwartjes pas op z”n plaats. Ik hoop dat er meer mensen er in thuis zijn en dat het met kennisverspreiding en bewustwording mensen over gaan lezen en en educatie bijv. Het schijnt in de kern van de persoonlijkheid te zitten. En hoe je je kunt wapenen hier tegen. Ik heb ook gehoord dat narcistische partners rekeningen kunnen plunderen van hun partner of vrouw man. Wat een nachtmerrie. Ik hoop dat mensen ergens naar toe kunnen omdat je zo geisoleerd en opgesloten lijkt te zijn in de relatie en het heeft sommigen wel jaren gekost om er achter te komen wat het was. Zou een huisarts bijv. wel weten wat dissociatieve verschijnselen zijn en de klachten die er mee gepaard kunnen gaan zoals stijve nek spieren en gebrek aan eetlust slaapproblemen. Je loopt maar door in een kringetje maar niemand komt er achter want denken dat het intern speelt waar je last van hebt en niet dat het externe factoren zijn die je minder doet functioneren. De invloedssfeer moet je uit vandaan zien te blijven van hoe de een op de ander inwerkt. .
Dank je wel voor je reactie. Je slaat de spijker op zijn kop. Wat narcisme is, wat het écht is, is nog veel te veel onbekend. Ook bij professionals als huisartsen. Daarom moet het breder en breder bekend worden. Dat is een van de redenen waarom ik erover schrijf. Hoe meer mensen het weten, hoe beter. Zo kunnen we elkaar waarschuwen. Kennis is hier daadwerkelijk macht.
Warme groet, Willy
Hallo Willy,
Overal las ik “hem, hij” de mannelijke vorm van een Narcist. Ik heb echter de vrouwelijke vorm meegemaakt, 4 jaar en bijna 2 maanden lang… 50 maanden in totaal… En pas, sinds m’n huisarts me in november 2017 de tip meegaf om te gaan observeren… Werd me steeds meer duidelijk dat ik met n slimme manipulatieve, zéér in control moeten zijn, narciste m’n leven deelde. Afgelopen vrijdag kwam ze niet meer door m’n pantser heen… En vluchtte mijn huis uit, al haar spullen meenemende… Nog geen 7 minuten later hing ze alweer aan de telefoon om me te manipuleren…
Dus, hij/ hem in jouw teksten… Is zeker ook haar/ zij… 🙁
Hallo J, dank je wel voor je reactie. Je hebt gelijk, hoor, narcisme komt zeer zeker ook voor onder vrouwen, al ligt het percentage wel lager. Ik richt me op vrouwen, vandaar de hij/hem, maar het kan net zo goed zij/haar zijn. Helaas. Ik begeleid ook mannen in mijn praktijk.
Warme groet, Willy
Narcisme , ik hoor niks anders de laatste tijd. Ik vond de vrouw van mijn leven…
Verliefd tot over mijn oren en ze was alles wat ik verlangde in een vrouw.
Maar na dagen, weken , maanden is er alleen maar discussies. Stress. Ik rij rondjes om maar niet naar huis te gaan.
Wat is er toch aan de hand met haar, dacht ik nog. Tot ik het woord narcist hoorden. Op Google viel het kwartje. Wat een teleurstelling. Alles voor niets. Mijn stress om de scheiding heb ik nog niet eens kunnen verwerken en dan kom je nog zo “draak” tegen. Het moeilijkste van het hele verhaal is dat haar hele familie mij ziet zitten omdat ze ook nog kanker heeft….
Het sloopt mij , merk ik. Het contact met mijn eigen kinderen verwaterd steeds meer. Werk loopt niet goed als zelfstandige en elke dag wacht ik op haar compliment..
Kan lang wachten. Soms neem ik vrij en vermaak mij in mijn caravan. Niks doen of van alles en nog wat. Het geeft rust. Wandelen, fietsen of gewoon koekjes bakken… hahahaha.
Maar een oplossing kan ik nog niet vinden. Ik ga zo weer naar huis. Het typje dat wel alles mag en ik niet. Het is nog erger dan een klein kind. Ik kook en doe mijn dingetjes. Ik observeer haar en praat haar naar d’r mond. Ja ze is ziek. Wel of niet in de steek laten. Daar worstel ik nu mee. Maar ik denk dat ik voor mij zelf ga kiezen. Haar dochter pakt haar ook goed aan laatste keer en maakte haar bewust dat ik goed voor haar ben.
Ik schrok en voelde mij even super goed. Zie je wel, het ligt niet aan mij dacht ik.
Sterkte allemaal die met “lastige” mensen te maken hebben gehad of nog hebben.
Tijd heelt alle wonden. Geloof eerst in je zelf.
Gr.
Beste Liever anoniem, dank je wel voor je reactie. Ik wens ook jou sterkte met waar je door heen gaat. Een keuze maken wat te doen is niet makkelijk, juist door het narcistische spel en in jouw geval ook nog haar ziekte. Je schrijft over kiezen of je weg gaat of niet. Wellicht heb je hulp aan mijn E-Book dat juist gaat over het nog in de relatie zijn met iemand met narcistische trekken. Wat kies je? En als je vertrekt, hoe bereid je je voor? Via deze link kun je het aanvragen, als je wilt.
Warme groet, Willy
Wat een onwijs goede en behulpzame tekst!
Ik ga dit als leidraad gebruiken. Misschien kom ik later nog terug met vragen, maar voor nu heel erg bedankt!
Liefs
Graag gedaan. Je bent altijd welkom met je vragen. Als je wilt praten over waar je tegen aan loopt en wilt kijken wat ik voor je kan betekenen, plan dan een focussessie in.
Warme groet, Willy
Ikzelf ben na vele maanden nog bezig te herstellen van een narcist.. misschien had ze ook borderline. Ik weet het niet.. misschien past mijn reactie niet zo goed onder deze blog, misschien ook wel. Ik weet het niet.
Maar pijn doet het nog altijd. Ik dacht altijd dat ze door haar verleden (misbruik en naar eigen zeggen veel verkeerde vriendjes gehad, bedrogen geweest,etc) er niet veel aan kon doen; hoe ze ze gedroeg dus. Ik wilde haar een veilige omgeving geven, laten zien hoe het ook kan.
In het begin idealiseerde ze mij. Ik was dé persoon met wie ze kinderen wilde, wilde samenwonen en deed alles goed in haar ogen. Achteraf was dit natuurlijk al een flinke waarschuwing, maar die wilde ik niet zien, ergens voelde het wel fijn juist.
Na verloop van tijd vatte ze steeds meer wat ik zei op als negatief. Alles kwam binnen als een aanval. Zelfs de dingen die ik uit liefde deed, die ze zelf aan mij vroeg, gaven haar het gevoel van minderwaardigheid. Wanneer ik me kwetsbaar opstelde, en feedback gaf tijdens de relatie resulteerde dat in woedeaanvallen. Geloof me dat ik dat altijd heel voorzichtig deed, bij mezelf bleef.. we hebben toen ook gezocht naar de reden voor het negatief opvatten van mijn boodschappen, en daaruit kwam naar voren dat ze een erg laag zelfbeeld heeft. Zeker weten doe ik het echter niet allemaal, want de ‘gesprekken’ vonden plaats via Whatsapp, in het echt was niet mogelijk. Dan sloeg ze volkomen dicht, of volgenden er dus woedeaanvallen.
Tijdens die woedeaanvallen kreeg ik de gekste dingen naar mn hoofd geslingerd. Toch hield ik zielsveel van haar. En het ‘stomme’ is… Ik zorgde niet meer goed voor mezelf, en schoof mijn grenzen steeds meer op.
Wel heb ik haar een aantal keer de mogelijkheid gegeven om goed na te denken over onze relatie, en of ik eigenlijk wel de goede persoon voor haar was – daarop zei ze altijd dat ze echt van me hield, en een toekomst met me wilde, en gaat werken aan zichzelf.
Uiteindelijk ben ik 1 keer heel boos geworden, omdat ze alles opkropte, een heel negatief beeld van me had, en elke confrontatie vermeed. Toen ik zo boos werd, heeft ze zelf de stekker eruit getrokken. En nu komt het… zij vond dat ik slecht voor haar was, en ik narcistisch was. (Projectie?)
De maanden erna, en nu nog steeds, twijfel ik veel aan mezelf. Of ik inderdaad een slecht persoon ben geweest, narcistische trekken heb… En zij is gewoon doorgegaan zonder nog maar 1 keer om te kijken naar mij, of zelfs maar een berichtje te sturen. Het tegenovergestelde van houden van is onverschilligheid denk ik dan, en dat doet pijn.
Deze les is misschien wel 1 van de meest waardevolle ooit voor mij. Want je eigen grenzen kennen en blijven bewaken – vooral in een periode waar het even wat minder goed gaat – dat is verschrikkelijk belangrijk.
Daarnaast zie ik nu ook in dat een relatie met iemand die zich zo minderwaardig voelt, ook leidt tot een ongelijkwaardige relatie. Ook al is het nooit zo bedoeld.. als je je bijna als een hulpverlener gaat opstellen omdat het niet anders gaat… is het einde in zicht. Typisch geval van de dramadriehoek vermoed ik..
al die analyses zijn ok geweest, en ik begrijp dat het nodig was voor mezelf om het te snappen… Maar wat laat dit een pijn achter. Je zo niet gehoord voelen, en onderuitgehaald worden voor lange tijd.. En dan zelf voor narcist uitgemaakt worden. Ik ben nog altijd niet waar ik zijn moet, maar therapie en lieve mensen om me heen helpen flink.
Ik wens iedereen die herstellende iets dergelijks veel sterkte en kracht toe.
Hartelijke groet
Hallo Just me,
dank je wel voor je reactie en je openheid. Je somt hier zoveel herkenbaarheid op over het omgaan met iemand met narcistische trekken of zelfs een narcistische persoonlijkheidsstoornis, ook over wat de gevolgen zijn voor jou. Gelukkig dat jij nu met hulp de dramadriehoek kunt verlaten en de winnaarsdriehoek kunt toepassen in je leven. Niet naar een narcist, maar wel in contact met anderen.
Ik wens jou ook veel sterkte en kracht toe in het nog meer jezelf worden, in de pijn te helen.
Warme groet, Willy
Heel herkenbaar.
Ik was zelf ook altijd op mijn tenen aan het lopen.
Ik dacht dat het liefde was.
Maar ik was een bezit.
Altijd aan het wachten.
Hij was wel heel erg aanhankelijk.
die woede aanvallen.
En als hij gedronken had dan was het een totaal ander persoon.
Hij vertrouwde mij niet bleek achteraf.
Ik mocht niet uitgaan.
En samen met mij op het terras zat hij constant andere mannen aan te kijken.
Ik heb alles voor hem opzij gezet.
Zorgde voor alles .
Hij had ook goede kanten en we hadden ook veel humor.
Maar ik gunde hem al het geluk ook als ik hem moest laten.
Hij andersom zei als ik erachter kom dat je een ander hebt knal ik eerst hem af en mag je kijken en daarna ga jij eraan.
terwijl ik totaal niet met andere mannen bezig was.
Beste anoniem, dank voor je reactie. Wat je schrijft, is heel herkenbaar. De jaloezie, de controle, het idee hebben bezit te zijn. En je volledig in zetten, terwijl het andersom niet zo is. Ik begrijp dat je nu los van hem bent? Ik wens je alle goeds toe. Warme groet, WIlly
Beste Willy,
Na een knipperlicht relatie van 4 jaar blijf ik versuft achter. Ik viel in een burn out nadat we elkaar drie maanden kenden.
Ik kreeg de diagnose borderline en deed mijn best om dit te aanvaarden en hier mee om te leren gaan.
Ik werd niet geslagen door haar maar op cruciale momenten kreeg ik onverwacht te maken met nare opmekingen, werd ik genegeerd, werd mijn relatie met mijn zoon als problematisch bestempeld, en had niet het gevoel dat ik veilig mezelf kon zijn.
Door de diagnose borderline heb ik alles wat fout ging bij mezelf gezocht. Ik ben in mijn ogen de narcist.
Mijn psychiater beweert dat mijn ex vriendin er alles aan deed om me klein te houden zodat ze voor me kon zorgen. Om haar innerlijke leegte op te vullen. Ze zou geen sterkte man verdragen en subtiel mijn zelfwaarde gevoel ondermijnen door me subtiel en voor mij onmerkbaar te saboteren. En dit telkens als ik sterker werd.
Ik kan dit nauwelijks geloven. Omdat ik zelf beschadigd ben.
Ik ben boos, voel me verward.
Ik kan geen onderscheid maken tussen haar liefdevolle woorden en daden en eventueel manipulatie en narcistisch misbruik.
Ik heb radicaal afstand van haar genomen ”op donktersvoorschrift” omdat ik het zelf niet meer weet. Mijn psychiater dringt er op aan dat ik OK ben en mijn partner toxisch is voor mij.
Ik zou graag fout zijn, mijn aandeel in de breuk kennen. Ik kan niet geloven dat ik slecht behandeld werd door haar, ze is heel graag gezien door vele mensen en ik ben de oorzaak van haar ongelukkig zijn.
Ik weet niet meer wie ik ben en wat ik nog, waard ben.
Ik wijt dit aan mijn borderline, mijn psychiater aan het onderhevig zijn aan manipulatief gedrag door haar.
Waarschijnlijk trekken we op elkaar, zijn we beiden manipulators maar mijn psychiater vindt me OK.
Zeer verwarrend.
Beste Ike,
dank je wel voor je bericht en je openheid. Heel herkenbaar wat je schrijft, zeker ook de verwarring waardoor je dat wat je psychiater zegt – en wat voor mij heel logisch klinkt – ook niet echt kun geloven. Dat zijn de gevolgen van narcistisch misbruik. Alle schuld wordt bij jou neergelegd, jij moet maar hulp vinden. De vraag is of je borderline hebt, of dat dat komt door de gevolgen van het misbruik. Je bent niet de eerste die dat te horen krijgt tijdens een relatie met manipulatief gedrag en emotionele chantage. Dat zal je psychiater je vast kunnen vertellen.
Dit gedrag zorgt dat bij jou in je hoofd liefdevolle hechting en angst door elkaar heen lopen, waardoor je moeite krijgt met onderscheid maken wanneer iets het een of het ander is. Of ze zelfs door elkaar haalt. Afscheid is inderdaad de beste remedie, want bij ieder contact speelt deze verbinding weer op. Daar mag je je nu langzaam los van weken, met behulp van je psychiater. Fijn en goed dat je er hulp bij hebt. Dit is heel lastig om alleen te doen. Narcisme is complex, herstellen ook.
Ik wens je het beste toe. Warme groet, Willy
Hoi Willy,
Allereerst mooi en duidelijk artikel. Alles wat je schrijft ben ik (helaas) helemaal bekend mee, ik ben al zo vaak weer afgegleden in het love-bombing en het charme offensief, terwijl ik ‘weet’ wat er daarna staat te wachten. We hebben een kind samen en dat maakt het no-contact vrij onmogelijk, juist daardoor trap ik er steeds weer in. Hij weet van mijn zachtaardige kant, al noemt hij mij vaak de boosdoener. Hij weer van mijn APS (afhankelijke persoonlijkheidsstoornis) en speelt daar als een wereld acteur op in. Als de emmer overloopt weet ik er een eind aan te breien en het te laten voor wat het is, maar dat duurt kort, de twijfel slaat altijd weer toe. Ik weet dat het niet mijn schuld is maar mijn APS zorgt er voor dat ik toch schuld op mijzelf betrek, ook dat weet hij weer te manipuleren in zijn voordeel. Ik hoop zo dat er een moment komt dat ik het los kan laten, ik wil het zo graag los laten want het maakt me boos, op hem, op mijzelf. Het gemene raakt me nog steeds al doe ik voor de buiten wereld alsof het me niks doet. Iedereen om me heen, haat hem inmiddels. Ik heb weinig mensen nog km er over te praten, omdat ze allemaal zeggen dat ik zelf steeds terug val. Ze hebben gelijk, maar wat ik ook probeer en doe, het laat me niet los. Soms denk ik zelfs dat ik me er maar bij neer moet leggen, maar ook dat kan ik niet want het verscheurt me van verdriet de gemene handelingen en woorden. Het lijkt een oneindige tunnel zonder einde. Het losrukken is zo zwaar. Wat je hierboven schrijft heb ik allemaal geprobeerd en gedaan maar mijn kleine meisje zal voor hem altijd (wanneer het hem uitkomt) een weg terug zijn naar mijn zachtaardigheid. Deze mensen doen alles om iemand te zien lijden, ze creeeren zelf de situatie van pijn en verdriet en voeden zich van ellende. Ik snap gewoon niet dat iemand zo kan zijn. Gewetenloos, harteloos en kil, en toch door het leven heen walst alsof ze alles kunnen (bereiken) het is oneerlijk en frustrerend. Ik ga je blog elke dag lezen, opnieuw en opnieuw. Tot ik, wanneer ik hem weer spreek, alleen nog maar de woorden uit je artikel hoor. Vanavond was je mijn reddende engel met dit artikel. En lig ik nu niet meer huilend in bed. Bedankt! X
Hoi Cathy, dank je wel voor je reactie en je warme woorden. Zo fijn om te lezen dat ik je met mijn artikelen mag helpen. Super. Ik lees door je woorden heen dat je je steeds meer bewust bent van waar je mee te maken hebt, maar dat je nog vast zit in onbegrip over zijn gedrag en de verslaving ervan (lees dit artikel maar eens). Hoe sterker jij wordt, hoe meer je geneest, hoe krachtiger je daar in kunt staan. Ik weet dat dat lastig is alleen te doen, daar heb je mensen voor om je heen nodig. Juist die mensen vallen nu weg omdat ze narcisme niet kennen en/of begrijpen en de verslaving al helemaal niet. Ik raad je van harte aan mijn training ‘Sterk staan tegenover narcisme’> bij te wonen. Daar leer je ermee om te gaan en je spreekt anderen die weten wat het is. Dat is een verademing.
Ik wens je het beste toe.
Warme groet, Willy
Ik raad alle dames en heren om het boek van Robin Norwood te lezen: als hij maar gelukkig is. Echt een eyeopener. Heb een vrouwelijke kennis die met zo’n man een narcist is getrouwd geweest. Zij is helemaal in de vernieling geholpen. Helaas heb ik gevoelens voor haar gekregen maar kan haar niet helpen. Zij is bij de man weg en heeft een woning, maar ook haar zoon kiest de kant van de vader.. Ze heeft heel veel verdriet en is ontzettend in de war en wil zich niet openen.. Er is een Norwood zelfgroep,dus als je in deze situatie zit, ZOEK HULP EN WEES NIET BANG. Je kan er alleen maar bij winnen.Sterkte aan iedereen en hoop dat iemand zijn/haar ogen open gaan.
Dank je wel voor de tip, Alex.
Warme groet, Willy
klopt Alex! Het is zo moeilijk om daarvan op te knappen, je hebt wantrouwen gekregen in de medemens. Je bent zo beschadigd!!! ook al in je jeugd!
Als mensen te dichtbij komen weer je ze weer af uit angst dat het je weer zal overkomen. Je zelfvertrouwen is nihil geworden!,
Mooi dat je dit aangeeft, Marjolein. Het wantrouwen zorgt er inderdaad voor dat je je afschermt. Alles om te voorkomen dat het weer gebeurd. Om weer te kunnen vertrouwen in anderen, is het belangrijk dat je eerst en vooral weer in jezelf leert vertrouwen. Dit kan o.a. door je zelfbeeld weer op te bouwen. Dat is waar ik o.a. in begeleid. Ik heb er ook een artikel over geschreven. Je kunt het lezen via deze link.
Warme groet, Willy
Iedereen heeft erkenning nodig. Onvoorwaardelijke solidariteit en een toehoorder die getuige is van een misdaad. Dat je de normale kaders van het leven weer aangereikt krijgt van wat normaal is. Met een complex trauma is het moeilijk die resetknop te vinden. Dat je bij mensen terecht kunt die je begrijpen .
Je hebt helemaal gelijk, Tio, dat je dat nodig hebt. Bij een complex trauma kom je er niet alleen, daarvoor heb je professionele hulp nodig.
Warme groet, Willy
Ha Willy. Wat een goede en duidelijke site, complimenten!
Ik ben zo’n 10 jaar terug gescheiden. Mijn expartner heeft een NPS. Ik heb heel veel gedoe meegemaakt rondom de scheiding. Ben door hem door het stof gehaald destijds. Een heel verhaal waar ik een boek van kan schrijven. Heb van een kartonnen doos met wat spulletjes geheel zelfstandig een nieuw leven opgebouwd. Kinderen waren toen 9 en 12 jaar. Er was co-ouderschap. Dat is al die jaren met horten en stoten (richting ex naar mij) redelijk goed gegaan. Voor de kinderen ben ik ‘rustig’ gebleven al die jaren, wilde de kinderen niet beschadigen en mee laten krijgen wat hun vader mij allemaal ‘geflikt’ had en hoe hij me behandelde als hem iets niet zinde. Nu jaren verder zijn de kinderen volwassen. Ex heeft sinds 1,5 jaar een relatie en gaat elders in het land samenwonen. Iets waar vooral de jongste moeite mee heeft (hij heeft niets overlegd en kinderen zien het niet zitten om naar hem en zijn nieuwe relatie te gaan, omdat ze niets met de woonplaats daar hebben, geven ze aan). Zij hebben samen een huis gekocht. De jongste komt volledig bij mij wonen (maar een bescheiden bijdrage voor levensonderhoud is hij niet van plan te betalen), omdat zijn opleiding bij mij vandaan makkelijker met OV te bereiken is. De oudste wil in zijn huidige woonplaats blijven wonen, wil daar pertinent niet weg. Ex gaat echter huur opzeggen, waardoor de oudste nu voor het blok is gezet. Heeft geen andere woning, krijgt geen urgentie, mag vlgs de gemeente en huurwoningvereniging de straat dan maar op… Ik ben zo boos op die man, dat hij de oudste hiermee voor het blok zet. We zijn aan alle kanten bezig om die jongen een onderdak te laten krijgen straks.
Ondertussen word ik ge-appt met dingen die allemaal moeten gebeuren voor de verhuizing van ex. Ik heb tijdens een telefoongesprek aangegeven dat hij dit zelf moet regelen. Hij werd kwaad. Ik heb toen gezegd dat ik het zo’n domme zet vind, dat hij zijn huur opzegt, dat hij niet eerst een oplossing voor woonprobleem oudste gedaan heeft. Hierop drukte hij me weg, terwijl ik nog aan het praten was. Vervolgens kreeg ik 3 appjes met aantijgingen, waarop ik niet reageerde. Ik weet inmiddels dat het geen zin heeft om er tegen in te gaan, om je te verdedigen etc. Ik heb hem geblokt. Ik ben er zo klaar mee en nu wil ik (eigenlijk, maar dit heeft te maken met de kinderen) geen contact meer. Ik weet precies, hij heeft me (nog) nodig de komende tijd. Omdat hij het overzicht van de verhuisperikelen niet heeft en straks zit met de slaapkamermeubels van de kinderen e.d.
Gisteravond zag ik een mail van hem binnenkomen. Die heb ik nog niet gelezen, gewoon… omdat ik er helemaal geen zin in heb! Maar toch, denk ik, wat zal ik doen: reageren op zijn gedrag laatst aan de telefoon, dat ik dat niet meer wil en minimaal contact wil alleen via mail? Of blijven negeren? Ik weet dat er dan ws weer wat zit te broeien om me ergens mee te pakken of zo… Of via de kinderen..
Dus: helemaal niet meer reageren? Kinderen zijn oud genoeg dat hij zelf met hen dingen regelt/afspreekt. Of toch maar voor de goede vrede voor de kinderen, maar wel meer afstand nemen?
(Meer afstand en zo min mogelijk contact wil ik ook echt, wat ik heb er echt geen energie meer voor om nog verder toneel te spelen tegenover die man.) Wat denk jij Willy? Ik lees graag jouw mening/gedachte hierover. Alvast hartelijk dank! Vriendelijke groet, B.
Beste B, dank je wel voor je warme woorden, je uitgebreide bericht en je vragen. Hoe je reageert hangt af van wat het effect is op je ex-partner. Probeer je vooraf te bedenken wat het effect kan zijn, wat het voor gedrag aan zijn kant kan opleveren. Naar jou, naar je kinderen. Is het het waard? Kies je strijd bewust. Reageer in ieder geval alleen op die dingen waar het voor jullie nog om gaat en dan bij voorkeur per mail: de feiten rondom de kinderen. Andere zaken, bijvoorbeeld zwartmakingen, verwijten, vleierij naar jou kun je beter negeren. Blijf kort, feitelijk en zakelijk. Deel geen gevoelens van jou of de kinderen. Trigger ook je ex-partner niet. Ik weet niet precies wat je met toneelspelen bedoelt. Ik raad dat zelf ook aan, in de vorm van ander gedrag tonen dan je gewend bent. Niet ten gunste van je ex-partner, maar ter bescherming van jezelf en je kinderen. Heb je zo voldoende antwoord op je vragen?
warme groet, Willy
Inmiddels heb ik deze blog en enkele reacties vandaag al ontelbare keren gelezen. Ik herken er zoveel in, ondanks dat ik niet weet of mijn expartner een narcist is. Als ik hem überhaupt al mijn expartner mag noemen, want we hadden een verhouding en dus geen échte relatie, al voelde het voor mij wel zo.
Drie jaar geleden heb ik hem ontmoet via een chatsite. Beide getrouwd en kinderen, maar we vonden in elkaar een maatje om mee te kletsen. We voelden ons allebei ongelukkig in ons huwelijk. Binnen 2 dagen was hij tot over z’n oren verliefd op mij. Hij appte me de hele dag door en was zo vreselijk lief, zachtaardig, zorgzaam en beschermend. Hij stuurde me liefdevolle gedichtjes. Afbeeldingen van liefdesquotes. Ik wist niet wat ik meemaakte en kon me niet voorstellen dat hij zo slecht werd behandeld door zijn vrouw, want iedere vrouw wil toch zo’n man? Na verloop van tijd had ik ’t ook te pakken, enorm verliefd op hem. We spraken wekelijks af, bedreven de liefde. Het leek wel een sprookje. Hij overspoelde me met lieve berichtjes. We waren verslaafd aan elkaar…
Maar al gauw merkte ik zijn claimende gedrag op. Hij was ziekelijk jaloers en zag in iedereen (man of vrouw, familie of niet) een potentieel gevaar om mij van hem af te pakken. Als ik online stond op WhatsApp, wilde hij meteen weten met wie ik appte. Als ik langer dan een kwartier niet online was geweest en hij niet wist wat ik deed, was ie meteen achterdochtig. Als ik bijvoorbeeld zei dat ik aan ’t bellen was met m’n vader, dan verweet ie mij dat ik m’n vader boven hem verkoos. Hij zei dat ik z’n bezit was. Hij wilde continu bevestiging en als ik zei wat ie wilde horen, dan moest ik het nog een keer herhalen. Hij wilde niet dat ik wegging met familie, vriendinnen of zelfs niet met m’n eigen dochter, want dan zou ik geen tijd/aandacht voor hem hebben. Ik stelde hem telkens gerust, zei hem dat ik altijd aan hem denk en ik altijd m’n best voor ‘m zou doen. Ik bleef hem dus appen, waar en met wie ik ook was, want dat wilde hij. Achteraf was ie alsnog teleurgesteld, omdat ’t zo nu en dan 10 minuten stil was en dan verweet ie me dat ik lol had met anderen. Hij zei dat ie niet begreep dat ik dat kon, plezier hebben met anderen. Hij zou dat nooit kunnen, want hij was alleen maar met mij bezig. Continu praatte hij me een schuldgevoel aan en steeds meer ging ik aan mezelf twijfelen. Uitjes kon ik niet meer naar uitkijken, want dat betekende drama met hem. Ik heb heel erg overgewicht en wilde afvallen. Gezond eten en veel bewegen, maar dat mocht niet van hem. Hij wilde me niet tegenhouden, maar bleef wel zeggen: “Je zal dan veranderen. Lichamelijk en misschien ook geestelijk. Ik weet niet of ik je dan ook nog wel aantrekkelijk vind, dus ik kan je niet garanderen dat ik dan bij je blijf.” Natuurlijk ging ik wel afvallen, maar tevergeefs. Zijn woorden bleven door m’n hoofd malen en demotiveerden mij.
Alles werd door hem afgekraakt; M’n familie, m’n vriendinnen, m’n werk/collega’s, m’n hobbies, m’n interesses. In de loop der jaren werd het erger en erger. Alles deed en liet ik voor hem. Afspraken zei ik af, ik plande geen dingen meer. Ik wilde zoveel mogelijk thuis zijn voor hem, want dat wilde hij graag. Ik ben steeds verder in een isolement geraakt. Ben mezelf niet meer en weet eerlijk gezegd ook niet meer wie ik ben en wat m’n kwaliteiten zijn..
Mijn huwelijk is voorbij, want mijn exman is achter de verhouding gekomen. Hij wilde me vergeven, maar dan moest ik het contact met mijn minnaar verbreken en dat kon ik niet. M’n minnaar wilde dat ook absoluut niet. Dreigde zelfmoord te plegen enz.. De scheiding is net achter de rug en mijn minnaar, mijn grootste liefde, mijn droomman heeft me laten stikken. Wilde niks meer met me te maken hebben. Hij heeft me zonder een woord te zeggen geblokkeerd. De blokkering is er een tijd afgeweest om te “praten”. De communicatie kwam puur uit mij, want ik zit vol vragen. Ik voel onmacht, frustraties, boosheid, verdriet. Hij reageerde niet, negeerde me of hij was heel kil, ijskoud, emotieloos.. Een totaal andere man, het leek wel een vreemde. Ik snap er helemaal niks van. Hoe kan iemand zulke verschillende gezichten hebben? Hoe kan iemand het ene moment zeggen dat ik zijn droomvrouw ben, dat ie nog nooit zo verliefd is geweest op een vrouw als op mij, dat het z’n dood wordt als ie mij verliest enz., maar het andere moment doen alsof ik niet besta? Ik voel me zo dom. Hoe heb ik dit allemaal kunnen laten gebeuren? Hoe kon ik zo naïef zijn? Waarom krijg ik ‘m toch niet uit m’n hoofd en lijkt ’t wel alsof ik verslaafd ben aan hem? Of ligt dan alles aan mij? Ben ik dan zo vreselijk in de omgang, terwijl ik alles voor hem deed en liet, om hem maar niet boos te maken en teleur te stellen? Heb ik één of andere psychische ziekte? Ik voel me zo’n slecht mens, zo’n slechte moeder voor mijn 5-jarige dochter. Ik voel me zo verslagen, zo uitgeput en alleen… iets in me wil nog steeds dat ie weer in mijn leven komt en we het net zo fijn hadden als in ’t begin. Maar volgens mij was ’t allemaal maar een illusie. Hij heeft me de afgelopen maanden als str*nt behandeld. Deed alsof ik er niet was en dat alles wat we hadden gedeeld en meegemaakt niks heeft betekend, maar wilde wel telefoonsex met me. Om me daarna weer te negeren..
Ik zit al maanden of eigenlijk al jaren in een emotionele, stressvolle rollercoaster. Hij gaf telkens aan van me af te willen, maar zette zelf geen stappen om me uit z’n leven te bonjouren. Gisteren heb ik dan uiteindelijk de stekker eruit getrokken. Ik heb ‘m abrupt geblokkeerd en wil niks meer met ‘m te maken hebben. Maar het is zo moeilijk. Ik voel me zo beschadigd en beleef nergens plezier aan. Van mensen om me heen hoor ik al maaaanden dat ik niet mezelf ben.. maar weet ook even niet hoe nu verder.
Ik ga in ieder geval meerdere blogs van je lezen. Wellicht kan ik er steun en kracht uit halen.. sorry voor m’n lange verhaal.
Beste Jannetje, dank je voor je reactie en het delen van je verhaal. Wat herken ik veel gedrag wat binnen het narcisme spectrum valt. Ook de gevolgen bij jou zijn herkenbaar, ook de verslaving. Weet dat dat een logisch gevolg is van narcistische manipulatie. Daar heeft ieder slachtoffer mee te maken. Je hoofd weet dat je het niet moet doen, maar je hart zegt wat anders. In dit artikel vertel ik je er meer over. En mijn e-books kunnen je ook helpen. Mocht je willen praten over herstellen, jezelf weer vinden, weerstand bieden etc. en hoe jij dat kan doen en wat ik daarvoor voor jou kan betekenen, dan ben je van harte welkom een focussessie met me in te plannen. Ik wens je veel sterkte toe en de kracht de breuk te behouden. Warme groet, Willy
Beste Willy,
Heel erg bedankt voor je reactie. Het ontroerde me, want ergens voelt het als een enorme opluchting dat je één en ander herkent in mijn verhaal. Toch een soort van bevestiging dat ik niet gek ben geworden, want ik blijf maar twijfelen of het niet aan mij heeft gelegen. Ik heb veel dingen gelezen over narcisme en dan wordt er veel gesproken over schelden, slecht praten over je, je de grond in stampen enz., maar zo was hij helemaal niet. Hij heeft me nooit persoonlijk aangevallen (tenzij we een conflict hadden), niet uitgescholden of gezegd dat ik niks kan. Hij was juist heel kwetsbaar, huilde veel en als ie me kwetste dan had ie als excuus dat het uit liefde is, dat ie me niet kwijt wil enz. Maar nu weet ik dat het geen liefde is. Pff, iedere dag maak ik weer eye-openers mee. M’n hoofd is helemaal in de war gebracht en inderdaad wat je zegt: In m’n hoofd gaan allerlei alarmbellen af en weet ik dat ik beter af ben zonder hem, maar m’n hart verlangd naar hem. Ik denk nog ieder moment aan hem en ik mis hem, stom hè? Maar het is beter zo. Ik moet sterk blijven en voor mezelf en mijn dochtertje zorgen. Er voor zorgen dat ik weer plezier krijg in het leven, m’n leven weer in eigen handen krijgen en mezelf terug vinden. Ik was altijd zo’n sterke vrouw en voel me nu een zwakkeling.
Heel erg bedankt voor je woorden en deze verhelderende site. Het is nu al zo’n steun en een stok achter de deur om hem niet meer te benaderen. Ik zal me ook nog eens verdiepen in de e-books. Nogmaals dank!
Beste Jannetje, dank je wel voor je reactie. Fijn dat ik je zo mag helpen.
Hoi,
Herkenbaar om dit lezen. Ik heb ook een vriend gehad, die charmant was en dacht overal recht op te hebben. Hij wilde niet dat ik ging studeren, maar moest hem in alles volgen. Hij controleerde op laatst in alles en wilde elke dag weten met wie ik gesproken had, als ik dit niet vertelde werd hij kwaad. Soms had hij een woede aanval. Op een gegeven moment was ik gwn bang voor hem, want ik wist niet waar toe hij in staat zou kunnen zijn. Hij is vreemdgegaan na een 2 jarige relatie en heb ook nooit meer wat gehoord van hem. Hij toonde helemaal geen gevoel, was gwn keihard naar mij toe en dreigde met het plaatsen van foto’s van mij.
Ik was mezelf totaal kwijt, heb paniekaanvallen gehad op stage toen… was mezelf volledig kwijt. En er was niemand die me echt begreep. Stond er alleen voor, dat was voor mij het moeilijkst. Mensen begrijpen niet hoe je in een soort web terecht komt en jezelf compleet verliest.
Nu weet ik hoe ik Mn grenzen aan moet geven, maar heb sinds 5 jaar nooit meer een relatie gehad. Schiet in paniek en ben bang om mezelf weer te verliezen…
Beste Chanel, dank je wel voor je reactie, je openheid. Wat herkenbaar wat je schrijft. Het gedrag van je ex-partner en hoe jij je voelt. De angst om weer in hetzelfde te komen, zorgt ervoor dat je je niet meer kunt openstellen voor een nieuwe liefdespartner. Daar sta je niet alleen in. Je vertrouwen in anderen, zeker in partners, krijgt een forse deuk. Je kunt hier gelukkig wel iets aan doen. Bijvoorbeeld door het opbouwen van je zelfbeeld, door met kleine stapjes je zelfvertrouwen weer op te bouwen. Hoe meer je in jezelf gelooft en vertrouwt, hoe meer je dat ook weer in anderen kunt. Dit lukt je vaak niet alleen, daar heb je professionele hulp bij nodig. Je bent van harte welkom.
Warme groet, Willy
Hoi….
17 jaar heb ik samen geleefd waarvan 7 getrouwd met een narcist.
Sinds een half jaar ben ik met mijn dochter van 7 verhuisd. Pas nu merk ik hoe ik mezelf volledig ben kwijt geraakt, ongelofelijk!
Hoe het goed moet komen weet ik nu nog niet eerlijk gezegd.
Hij blijft mij “pesten” op m’n meest zwakke plek… mijn liefste dochter…….
Zo slinks is het allemaal…
Op een rustig moment ga ik bovenstaande nog eens goed lezen en proberen toe te passen…
Beste Sandra, wat goed om te lezen dat je afstand hebt kunnen nemen. Dat is een eerste stap naar herstel. En geeft je de tijd en ruimte om jezelf weer terug te vinden. De tips wijzen je in de goede richting. Ik kan je ook begeleiden, zowel voor jezelf als in het opvangen en begeleiden van je dochter. Op deze pagina vind je daar informatie over. Heel veel succes en sterkte. Warme groet, Willy
Goedemorgen,
Ik weet sinds eind vorig jaar dat onze oudste zoon een narcist is. Ik was bij een therapeut en die sprak van zijn persoonlijkheidsstoornis. Jarenlang dacht ik dat het aan mij lag. Ik wrong me in allerlei bochten om aan zijn wensen te voldoen. Tot ik grenzen begon te stellen. Dan kwamen de verwijten. Toen 2 jaar geleden mijn moeder overleed aan zelfdoding en hij mij de schuld gaf en zich op een zeer onrespectvolle manier gedroeg op de begrafenis. In mijn volle verdriet was hij ijskoud. Ik kan nog wel even doorgaan. Ik voel dat ik moet herstellen na jarenlang misbruik. Eindelijk heb ik het door. Goed dat ik kan lezen dat ik niet alleen ben. Hartelijke groeten Ann
Beste Ann, dat is een hard gelach om dit te ontdekken, om zo behandeld te worden. Je staat daar zeker niet alleen in. Heb je hulp bij je verwerking? Dat is heel belangrijk.
Warme groet, Willy
Hoi Ann,
Ik leef met je mee, weet dat je niet alleen staat!
Ik ben een boek aan het schrijven over onze zoon.
Een verhaal gebaseerd op waargebeurde feiten, steungevende citaten, en informatie, speciaal voor lotgenoten
Schrijf je verdriet van je af dat helpt
Groet Eva
Wat mooi dat je een boek schrijft, Eva. Schrijven helpt inderdaad jezelf en dat je daar dan ook anderen mee kan helpen, dat is heel krachtig. Warme groet, Willy
Mijn zoon van 17 heeft ADD en vertoont naar mij (zijn alleenstaande moeder) toe het gedrag van een psychopaat, het is echt heel erg.
Wat vervelend voor je, Bloem, en dat is zacht uitgedrukt. Weet je hoe je daar mee om kunt gaan? Wat je kunt doen om dat aan te kunnen? Ik wens je alle sterkte toe. Warme groet, Willy
Hallo Willy,
Onze 19jarige zoon is een verborgen narcist die 8 maanden begeleid gewoont heeft maar ook de begeleiders kregen het zwaar te verduren, hij liet ons geloven dat ze niks voor hem deden en dat hij geen nieuwe indicatie kreeg om daar te blijven wonen. De werkelijkheid bleek dat hij geen toestemming aan de oude huisarts gaf om het medisch dossier naar de nieuwe huisarts te sturen want meneer wilde niet gediagnostiseerd worden, immers een narcist mankeert niks volgens zich zelf. Bijna hadden we een aanklacht ingediend tegen de begeleiders tot we doorkregen dat hij ons manipuleerde! Bijna kwam hij op straat te staan, verloor zijn werk 4 maanden geleden en heeft nu een maandje een huis maar is zwaar aan de drugs, dealt, steelt en heeft mijn ouders en broer zijn gezin in de macht, flying monkeys noemt men dat. Hij projecteerde hun, dus zegt wat ze willen horen oftewel manipulatie om hun om zijn vinger te winden en voor zijn karretje te spannen.
We hebben nu 3 maanden geleden het contact verbroken en onze puberdochter heeft er een trauma aan over gehouden, ze heeft een psycholoog en gaat binnenkort naar een praatgroep van lotgenootjes, ze heeft nachtmerries en hoofdpijn. Haar broer heeft veel pijn veroorzaakt bij haar en mijn man en mij. Na jaren afreizen van de ene naar de andere hulpverlener en VNN kregen we vernederende berichten van hem. We zijn er klaar mee, maar familie hoopt op herstel en willen niet inzien dat hij hun manipuleert.
Beste Eva, dank voor je reactie, je openheid. Wat goed dat jullie inzien waar jullie mee te maken hebben en wat een moedig besluit om afstand te nemen. Dat betekent niet dat het klaar is helaas, je zult dit ook moeten verwerken. Heel veel sterkte ermee. Wat fijn om te lezen dat je dochter hulp krijgt bij een praatgroep van lotgenootjes. Dat werkt zo helend. Als je wilt, wil je mij de praatgroep doorgeven? Hier of via willy@willysietsma.nl. Wellicht zijn hier ook anderen kinderen bij gebaat, of weten de organisatoren andere praatgroepen in het land. Dank je wel alvast. Sterkte voor jullie allemaal. Warme groet, Willy
Dank je wel Willy.
Zodra we meer duidelijkheid over de praatgroep hebben, stuur ik jou daar informatie over
Dank je wel, Eva
Ik heb 3 jaar lang een relatie gehad met een narcist en we hebben een kind samen. Alleen was dit in het buitenland en ik heb de ontzettend moeilijke beslissing moeten nemen om te vertrekken voor mij en mijn zoon’s veiligheid, want hij gebruikte ook regelmatig drugs. Ik heb al het contact verbroken omdat ik constant door gemeenschappelijke vrienden wordt gecontacteerd wat ik fout deed. Soms begin ik te twijfelen of dit het beste is, ook voor mijn kind. Maar ik denk dat een narcistische ouder hebben + het feit dat z’n vader drugs gebruikt zo schadelijk zou zijn voor m’n zoon.
Dit artikel heeft ontzettend goede tips, het zal een lang proces worden, maar ik ben niet van plan me te laten breken.
Beste Anne, ik kan me voorstellen dat het een lastig besluit is geweest en nog is. Wettelijk gezien kun je een kind niet bij de vader vandaan houden, maar ik begrijp wat je bedoelt. Dank voor je compliment over het artikel. Narcisme is complex, herstellen ook. Als je er hulp bij zoekt, je bent van harte welkom. Warme groet, Willy