Hoe kan ik ooit weer iemand vertrouwen na narcisme?

Een mes in mijn rug, keer om keer omgedraaid. Zo voelde ik me na de relatie met ‘mijn’ narcist. Leeg. Kleiner dan klein. Een van mijn collega’s zei dat ze het licht in mijn ogen miste. Ik was destijds nog totaal onwetend van narcisme, wist niet waar ik mee van doen had en hield me ternauwernood staande. Had geen vertrouwen meer.

Een mes in mijn rug

Ik deed wat ik moest doen, was er voor mijn kinderen, werkte, maar heb me vaak afgevraagd wat het er nog toe deed. Bij een bijna aanrijding dacht ik dat het helemaal niet eens erg was geweest als het raak was geweest en ik het leven zou hebben gelaten. Lekker rustig zelfs. Niets meer hoeven voelen.

Ik wist niet waar ik mee te maken had, maar door hoe ik me voelde, wist ik wel dat ik nooit meer een man wilde. Ik vertrouwde ze niet meer. Na verloop van tijd ging het wel wat beter en ging ik toch weer een keer daten. En wat denk je? Trof ik weer zo’n exemplaar die alleen aan zichzelf dacht.

Nooit meer een man

Ik vroeg me af of dat in mijn relatie ook zo was. Dacht hij alleen maar aan zichzelf? Nee, dat was zeker in het begin niet het geval. Toen was het mooi, hij droeg me op handen. Al voelde ik, heel eerlijk, wel twijfel. Dat stemmetje dat zei dat er iets niet klopte. Ik luisterde er niet naar. Het was toch zo mooi? Iedereen vond ons toch zo’n leuk koppel, dat zo goed bij elkaar paste? ‘Dan zal het wel’ dacht ik dan en bleef bij hem. Ook wilde ik mijn kinderen niet nog een scheiding aandoen.

Toen de twijfel harder toesloeg, bleef ik er alleen maar meer effort in steken. Als ik nog even dit of dat deed, dan zou het wel goed komen. Ik betrok het vooral op mezelf. Kreeg ook altijd de schuld. Helaas werkte nog harder proberen niet of maar even. Ik kon er na verloop van tijd niet meer omheen. Dit klopte niet. Deze man was echt niet goed voor me. Ik moest eruit en snel ook. Ik heb de relatie beëindigd.

Waarom deed ik dat toch?

Ik vertrouwde niet alleen de mannen niet meer, maar ook mezelf niet. Dat vond ik eigenlijk nog veel schrijnender. Ik had dat stemmetje, die twijfel, waarom deed ik er niets mee? Waarom bleef ik zo lang? Waarom deed ik er zo veel moeite voor? Ik realiseer me dat hij me, ondanks zijn vervelende gedrag, compleet liet voelen. Hij gaf me in het begin en op sommige momenten het gevoel dat ik ertoe deed. Dat ik erbij hoorde. Dat was wat me aan hem bond. Dat gevoel.

Ik ging onderzoeken wat het dan was, wat hij deed om mij dat gevoel te geven. Deze dingen doe ik nu naar mezelf. Dit zorgt ervoor dat ik anderen steeds minder nodig heb. Het maakt dat ik weet dat ik op mezelf aankan, op mezelf kan vertrouwen als ik er alleen voor sta. Dat ik daar geen man voor nodig heb en er daardoor koste wat het kost aan ‘blijf hangen’. Dat ik naar mijn stemmetje mag luisteren en luister. Zeker nu ik weet dat ik te maken heb gehad met narcisme, weet ik dat ik eerst en vooral mag vertrouwen op mezelf.

Niet meer afhankelijk

Ik kan het alleen. Dat betekent niet dat ik geen behoefte heb aan anderen om me heen, aan een partner. Dat heeft iedereen, we zijn gemaakt voor verbondenheid. Het betekent dat ik niet meer van een ander afhankelijk ben voor mijn geluk, om me compleet te voelen. De ander, liefdesrelatie of gewoon, vult me aan in plaats van in. Ieder van ons is heel en samen vormen we een geheel.

Geen afhankelijkheidsrelatie maar een gelijkwaardige relatie. Een relatie met respect, liefde, wederkerigheid en wederzijds vertrouwen. Is dat niet het geval, dan weet ik dat ik mezelf heb en kies ik ervoor zonder hem verder te gaan. Ik heb al veel te veel jaren verloren aan destructieve relaties. Dat niet meer. Ik vertrouw vanaf nu op mezelf, op mijn stemmetje.

In jezelf vertrouwen na narcisme

Wil jij (weer) op jezelf te vertrouwen na narcisme en gelijkwaardige relaties aangaan? Ik help je daar graag bij. In een focussessie kijken samen naar wat jij nodig hebt om dit te kunnen doen. Klik hier om er meer over te lezen en om hem aan te vragen.

Wil je reageren op dit blog? Je bent van harte welkom. Het artikel en de reacties staan openbaar. Je kunt ook anoniem reageren. Je naam en mailadres worden nooit geplaatst.