https://pixabay.com/nl/photos/fantasie-surrealistisch-masker-muur-2506830/Na mijn scheiding kreeg ik nogal eens te horen dat ik naar mijn eigen aandeel moest kijken. Of kreeg ik opmerkingen als ‘Waar twee kijven, hebben twee schuld’. Alhoewel ik dat begreep, voelde ik me er helemaal niet beter door, eerder slechter. Waarom dat was, begreep ik pas toen ik narcisme leerde kennen.
Het herstellen van een destructieve relatie is heftig. Het rouwproces is nog rauwer dan bij een scheiding. Er is je jarenlang verteld dat je dom bent, gek bent, overal schuld aan hebt. Alles maar dan ook alles ligt aan jou. Er is continu met je hoofd gespeeld.
Al je grenzen zijn met voeten getreden, plat gewalst. Je bent door jarenlange manipulaties en emotionele chantage ver van jezelf geraakt en mogelijk nog maar een schim van wie je was. Klein gemaakt. Geestelijk en lichamelijk leeg getankt.
Jezelf kwijt geraakt
Sommige mensen weten niet eens hun favoriete kleur of eten meer. Hobby’s? Geen idee meer of ze hebben geen waarde meer omdat ze continu onderuit zijn gehaald. Of gekaapt door die ander.
Dat gedrag vindt niet alleen na je scheiding plaatst, het speelt ook al tijdens je relatie. Misschien niet in het begin, maar langzaam maar zeker is het er in geslopen. Rond en na de scheiding zie je wel vaak een escalatie van het gedrag.
Zoveel gegeven om niets
Als het tegen zit, worden ook familie, vrienden en kinderen gemanipuleerd en tegen je opgezet in het narcistische spel. Maar zelfs als dat niet het geval is, kunnen ze zulke opmerkingen maken. Goed bedoeld vaak, maar toch. Je voelt je zo geïsoleerd, zo onbegrepen.
Daar komt nog eens bij dat je heel veel liefde, tijd, energie, geld etc. hebt geïnvesteerd in een relatie die eigenlijk niet bestond. Reken maar dat je er dan niet voor open staat om te horen dat je naar je eigen aandeel moet kijken.
Het is blijkbaar echt allemaal jouw schuld
Sterker nog, deze opmerking versterkt het gevoel dat het dus toch allemaal aan jou ligt, dat alles jouw schuld is. Het brengt je nog dieper in het zwarte gat. Het klopt wel dat je op een gegeven moment naar jezelf mag (moet) kijken, maar dat komt pas later in het herstel.
Om te herstellen zul je eerst moeten herkennen wat je is overkomen. Daarvoor moet je kennis hebben van narcisme. Dan kun je zien of het gedrag waar mee je te maken hebt (gehad) binnen het narcisme-spectrum valt.
Van herkenning naar bewustwording
De herkenning geeft je bewustwording. Het geeft erkenning. Het helpt je keuzes te maken, te herstellen, te rouwen, jezelf weer op te bouwen, te helen.
Zodat je (weer) van jezelf kunt houden, in jezelf kunt vertrouwen. En vanuit die basis het vertrouwen in anderen, in de andere sekse, in relaties kunt herstellen.
De verantwoordelijkheid op de juiste plaats
Laat de verantwoordelijkheid voor het gedrag tijdens jullie relatie liggen waar die hoort: bij de narcist. Het is niet jouw schuld. Nu breekt het moment aan om te gaan kijken wat jij in de relatie (on)bewust in stand hebt gehouden. Ingegeven vanuit automatische patronen, om jezelf te beschermen.
Wordt je bewust van deze automatische patronen, zodat je de wonden die eronder liggen kunt helen en de patronen kunt omzetten naar helpend. Zodat het gedrag van de narcist(en) in je leven je wond niet meer triggert en je herhaling voorkomt.
Kijken naar je aandeel op het juiste moment
Dus ja: kijk naar je eigen aandeel, kijk wat je zelf onbewust in stand hebt gehouden, maar pas op het juiste moment. Voel je dat dat moment er voor jou is, ik help je graag.
Wil je reageren op dit blog? Graag, maar weet dat het openbaar staat en je reactie ook. Je kunt ook anoniem reageren.
Ontdek ze in dit artikel: https://lnkd.in/eakTZaET 
https://pixabay.com/nl/photos/vlinder-vleugels-bloemen-bestuiven-1391809/ 
https://pixabay.com/nl/photos/strand-slippers-cala-shell-zand-2928443/ 
https://pixabay.com/nl/photos/meisje-zitten-steiger-dokken-1822702/ 
https://pixabay.com/nl/photos/voeten-schoenen-vrouw-schoenen-2908948/ 
https://pixabay.com/nl/photos/man-vrouw-paar-mensen-handen-2609375/ 
‘Waar twee kijven, hebben twee schuld’, inderdaad een veelgehoorde opmerking, waarmee mensen in je omgeving vooral zichzelf in slaap proberen te sussen. We zijn tegenwoordig zogenaamd over de taboe die op scheiden lag heen gestapt, maar dat is naar mijn mening helemaal niet zo. Mensen vinden dat “je na de scheiding als twee volwassenen met elkaar verder moet voor de kinderen”. Naar mijn gevoel is dat een ontkenning van de scheiding. Het mag gewoon niet zo zijn. Het is een ontkenning van het leed dat er is geweest. Dat geldt ook voor de hulpverlening, maar waar zijn zij dan bang voor?
Dank je wel voor je reactie, Wilhelmina. Voor de kinderen is het inderdaad het beste als je samen door een deur kan blijven gaan. Dan lopen ze de minste schade op. Vandaar dat de nadruk ligt op co-ouderschap na de scheiding. Daar is ook de hulpverlening op gebaseerd. Helaas gaan ze daarbij voorbij aan het feit dat een van de ouders dit wellicht niet kan. Door emoties, onmacht en/of een persoonlijkheidsstoornis. Dit is naar mijn idee geen angst, maar het gebrek aan kennis én het vasthouden aan beleid. Helaas.
Sommigen zeggen dat je met gezonde mensen moet omgaan alsof je ze bewust hebt gezocht en doen alsof je heel dom bent. Zo zeggen ze ook dat je je zelf altijd hebt overreden. Hoe zou je dat met opzet doen. Je verwacht het niet. Pas als je weet met wie je te maken hebt en dat ze zo zijn heb je kennis en meer kennis is macht. Het zijn onbewuste patronen. Mochten die hulpverleners hier in thuis zijn dan zouden ze dat hebben geweten. kortom na dat misbruik wordt je weer van je zelf afgehaald. Je moet weten dat je niet met een normaal mens van den hebt. Dat ze je van alle kanten de schuld geven en schadelijke victimblaming aandoen. Sensatie en ramptoerisme bij de hulpverlening. Alleen al de sfeer en ze zien het als iets op zich zelf zoals paranoide schizofrenie en misdiagnosen en in je priveleven en huishouding zitten en vieze verhalen uithoren. Nadat je daar was geweest kwam je in een negatieve sfeer die wel dagen bleef aanhouden. Je ontwikkelde je er gewoon nare klachten door zoals angst en somberheidsklachten en een naargeestig gevoel die de hele tijd bleef aanhouden. Had je het er over dan werd er over je gevoel heen gewalst en niet geluisterd en zeiden ze dat je er maar weer naar toe moest gaan. Sommigen gingen wel 10 jaar naar dat Riagg en er zijn er nog nooit beter van geworden dan alleen maar minder. Dat ze je hobby’s en liefhebberijen kapen en die zijn tot het grijze gebied gaan behoren. Zijn zijn jij en jij bent hun. Er was ook een mevrouw die herstellend was van narcistisch misbruik en die zei dat ze wel iemand in huis wou nemen die er ook mee te maken had om zo snel mogelijk daar bij weg te gaan maar zo”n vertrek dient men zorgvuldig voor te bereiden. je hebt het gevoel dat niemand je steunt en dat niemand je begrijpt en heb alleen het idee dat dat mensen kunnen zijn die veel ervaring hebben kennis en aanleg en interesse. Als je in het wilde weg bij iemand aanbelt en je doet zo”n verhaal dan weet ik niet wat ze zullen zeggen. Het is alsof je heel erg op je zelf bent aangewezen en dat niemand je steunt en erkenning geeft dan dat ze die persoon ook nog positief zien terwijl je ze zelf hebt meegemaakt. Zo lang je niet met je zelf in contact bent kunnen ze je nog misbruiken. Ook bewerken ze familieleden die dan voor hun kant kiezen en dan blijft er niet veel meer over. Je zou zeggen bij autopech is het nog gemakkelijker dan dit want dat is te zien. mensen die om elkaar geven en de ervaring en levenservaring hebben plus die kennis die weten dat er met je gedachten wordt gesold. De mens heeft ook nog een gedachtenleven. Je moet in ieder geval weten met wie je te maken hebt maar dat duurde nog allang voordat ik verbanden kon zien.
Erg schadelijk om te horen dat het jouw schuld is. Victimblaming is net zo schadelijk dan het misbruik zelf. Bij deze pathologie gaat dat niet op.
Kreeg het zelfs “waar twee vechten…… “te horen van één van de Psychologen die ik heb gehad. Nou ben toen snel naar een andere Psychologen gegaan want deze snapte er dus niets van. Maar het toppunt was toch wel bij “het” centrum voor trauma en persoonlijkheidsstoornissen….. Waar bij inschrijving voor mijn heftige trauma mij werd verteld dat de verkrachtingen door de narcist wel meeviel want hij zette tenslotte geen mes op mijn keel…… Dat moment brak ik helemaal. De plek waar ze het hadden moeten snappen werd ik uitgemaakt voor aansteller. Geloof dat dit mijn trauma ptss of groter heeft gemaakt. Het voelde alsof ik een mes in mij kreeg van haar ‘de zogenaamde specialist op trauma en persoonlijkheidsstoornis”
Jemig, Diana, hier word ik toch wel even stil van. Hoe kun je iemand verder beschadigen? Heb je inmiddels hulp gevonden op een andere plek?
Sterkte. Warme groet, Willy
Ja vond gelukkig een goede emdr psycholoog met zelf een geschiedenis met een narcistische ex en heeft me goed op weg geholpen maar ben er nog niet. Vraag me wel eens af of we er ooit van af komen.
Goed te lezen, want het is complex, herstellen van narcisme. Wat je is overkomen, zal je altijd anders in leven doen staan dan daarvoor. Naar mijn idee zelfs beter, maar dat heeft tijd nodig. Succes en sterkte
Hoevaak dat ik heb gehoord dat het mijn eigen schuld was. Ben er mee bekend, helaas. Ik moest van mijn therapeut ( en ze was bekend met narcisme, zoals ze zelf zei), meer mijn best doen, om hem te begrijpen, en het leven van hem leuker maken, door nog liever voor hem te zijn. Dan werd hij ook niet kwaad, en dan kreeg ik ook niet de stilte behandeling. Ben opgestaan en nooit meer 1 stap binnen deze praktijk gezet. Kan niet anders zeggen, lieve mensen, lees, lees en nogmaals lees zoveel mogelijk over narcisme, leer narcisme kennen op alle gebieden. En nee, je bent niet gek! Pak foto’s van vroeger, en kijk naar jouw ogen, dan zie je ze glanzen, dat was voor mij een teken, dat ik dat was, een bruisende vrouw, energiek, modern, grappig, empatisch enz. Nu, was hij het, en ik was een voetveeg, niks meer. Ik liep in lompen, enz. Draai het om, en denk aan jezelf !!
Dank voor je reactie, Renate, en je voorbeeld van wat er gebeurde bij de therapeut. Daar krijg ik kromme tenen van. En mooi je tip! Warme groet, Willy